çocuklukta kalan saf eylemlerden biri... sonra kartopunun içine taş koyduk ve içimizdeki o saflık gitti. artık büyüdük. biz büyüdük ve kirlendi dünya değil. biz büyüdük ve dünyanın amına koyduk.
çocukluğunu bilgisayar başında değil, sokak aralarında geçiren neslin aktivitesidir.
Mahallenin tüm yaşlı teyzelerine karşı birleşir, dondurmadan arda kalan parayı da kames'e gömerdik. Boru mu oğlum tam 5 kat ulan. O 5 katlı kames gibisi gelmediydi zaten. Bi ara arka sokaktan zengin bebenin teki fevernova getirdiydi. ilk başta hayran hayran bakıp, bebenin triplerine katlanamayarak geri dönmüştük o pis yeşiline kurban olduğuma. Gece gece nerede o eski bayramlar moduna daha fazla girmeden uzuyorum.
otistik miyim bilmiyorum ama çok net aklımdadır 3 çeşidi vardı bunun:
1-şekilli ama yazısız 25.000 liraydı vakti zamanında; en ufak keskin cisme çarptığında hoşaf gibi olurdu.
(bkz: kayısı hoşafı)
2-fiyatı 35.000 üzerinde 3 katlı yazanlar vardı. bunlar da ilk kategoriden pek farkı olmayan toplardı. lakin ilkinde patlamadan günü tamamlasanız bile balkonda bırakılan topu sabah oynamak istediğinizde havası inmiş vaziyette görürdünüz ama bu 2. klasman(3 katlı) toplarda havasının inmesinden ziyade şekli yamulurdu.(kutuplardan basık ekvatordan şişkin)
3-fiyatı 50.000 olan kames en havalısı buydu pek çok darbeye dayanıklı ve şekli kolay kolay bozulmazdı.
o zamanki harçlığım da günlük 25.000di yani kames'i almak için rahmetli kardeşimle beraber 2miz o gün para harcamaz kames alırdık. topun sahibi de biz olduğumuz için forvetlerde biz oynardık. istediğimizi takıma alır istediğimizi kovardık.
Top üzerinde en çok hisseye sahip çocuk gün sonunda topu alır kucağına evine götürür evde uyuyana kadar yarın ki maça hazırlık yapardı.kendimden biliyorum.
yılın 1992 olduğunun göstergesidir. para toplamak yetmez. topu şöyle yere bırakıp, aynı yere sekiyor mu diye de kontrol etmek lazım. yamuk çıkarsa ne yaparız, nerelere gideriz sözlük?
hazır gelmişken; o top patladıktan sonra topu ikiye bölüp, kafasına takke diye takan çocuk... senin de amk! oh be, rahatladım sabah sabah.
8 kat topun efsane olduğu. yapılan bir çok maç haliyle 8 kat topuyla yapılırdı, hareketler o biçim tabi. falsolu toplar göndermeler falan. o top patlayınca kesilir, kafaya takke yapılırdı. daha sonra (bkz: mikasa) çıktı. mertlik bozuldu tabi ki. alışana kadar ayaklarımız hep kızarırdı.
kames top alma hazzını da yaşayanlardır. hatta bunlar var ya bunlar, patlayan futbol topuna beş cm karelik delik açtıktan sonra, havası indirilmiş plastik topu futbol topunun içine ite kaka sokmuş ve soktuktan sonra da hava basmış nesildir. tebrikler! bir adet futbol topu elde ettiniz.
hey gidi heyy ne günlerdi. 5 6 kişi toplasıp evden yalvara yalvara istediğimiz parayı bir araya getirip yaşar bakkala koşardık.
alınacak renk kararlaştırıldı ilkten (sanki şampiyonlar ligine çıkıcanız pezevenkler) kavga gürültü beğenilen renk alınır para taktim edilmeden önce iki elin arasından havaya doğru bi salvo yapılarak atılırdı, sebepse top yamuk mu? o teşhis edilirdi.
göze normal gelen havada iyi salvo atılan ve renk isteğide tuturulan top (sanki araba alıyosun amk.)koltuk altına sıkıştırılıp koşularak oynanacak alana inilirdi (mahalle arası asfalt yada toprak zemin).
ve başlanırdı rüzgarda iki cm gidemeyen plastik tekmelenmeye. yarım saat sonra herkes kendi kapısının önünde gene yalvarır pozisyonda olurdu 25 kuruş için, allahsız top gene patlamıştır çünkü.
(topsan markaydı bizim ki yada bakkal yaşar amca kıllık olsun diye bitek o markayı alıyordu)
bu parasızlık zamanında bi keresinde de çalmıştık topu, halen bakkal amcadan helallik alamadım ya la.
sonra mahallenin yaşca büyük ibnesi o topu yolda bencilce denerken patlatır, parayı daha topa bile dokanamayan çocuklardan tekrar zorla alırdı, fakir yetiştim sözlük...
kames top almak eskiden nike top almak gibi bişeydi lan. 10 kişi birleşip topa giriyorduk. top parayı toplayan fırlamada kalırdı. parayı verenler her zaman as takımdaydı. böyle de adaletli sistemdi.
9 kat kames toplardan alırdık ki hemen patlamasın. patlamazdı da ama kolumuza bacağımıza gelince ateş gibi yapışırdı. akşam ezanıyla da top kimde kalacak kavgası cabası.
