yakın zamanda başıma gelen ve en yakın arkadaşımın sırf bu yüzden beni harcayıp dostluğumuzu bozduğu durum. eğer şansınız daha yüksekse ve arkadaşınız bunun farkındaysa birden bire her şey değişebiliyor *
Yeminlen lise sondaki stajda kankamla beraber yaşadık bunu. Tabii ki aramız açılmadı, hak eden kazansın dedik ve ring başladı. Ben 1-0 öndeydim ama bu bile bozmadı aramızı. Sonra kankam 1-1 yaptı biz de iki kıza umut verenden hayır gelmez dedik ve sevdiceğimizden vazgeçtik. Bir erkek uğruna kankalığımızdan vazgeçecek kadar salak değildik çünkü.
Edit: ya saçmalamayın aşık olduk demedik hoşlandık dedik. ilgi duyduk yani ne var? Tabi siz sevgili bulur bulmaz kankanızla ayrılan dingiller olduğunuzdan böyle kankalık bağlarını bilmezsiniz.
Hatta şimdi bile her buluştuğumuzda o günlerden bahseder kahkahalarla güleriz. Sizin gibi sığlar anlamaz.
Benim de lisede başıma gelmiştir. Ikimize de yar olmadı orası ayrı. Hadi ben çekingenliğimden kaybettim. Konuşmak şöyle dursun tanışamadım bile, öyle böyle bir çekingenlik değil yani. Ama arkadaşım... muhabbeti olduğu halde bağlayamadı çocuğu. Ikimize de kısmet değilmiş yapacak bir şey yok.
