Arkadasliklar gereksizdir. Dostluklar ölümsüzdür. Eger böyle bir durumu yasadiysaniz sanslisiniz. Demek ki, gercek bir samimiyet degilmis o aranizdaki ya da kafaniz gercekten uyusmuyor ve sadece belirli bir sure birbirinize katlanabilmis, gün gectikce de artik birbiriniz icin olmadjginizi anlamissinizdir.
Dersten kalicam diye yusuf yusuf attığın sınavın bitiminde, onun soruları önceden bilen ve kendine saklayan grubun içinde olduğunu öğrendiğin an başlar. Yediğim sayılı kaziklardandir.
Bu hafta başıma gelen olay.
Sinir bozucu ve samimiyetsiz. Kendimi buzdolabı gibi hissetmeye başladım sayesinde.
Özellikle bu durumu sınav haftaları yapıyo. Bilerek mi yapıyor bilmiyorum ama bunu yapması 2 oldu.
Hayatınızda bazı şeyler siz farkında olarak ya da olmadan değişir. Hani arada sırada çok şiddetli bir baş ağrısı oluşur ya birden. Heh! Onun gibi olur bu durumu her hatırladığınızda.
Yediğiniz içtiğiniz birken zamanla araya mesafelerin girmesi ve o mesafelerin gün geçtikçe artması sonuç olarak yoldan geçerken selam bile vermeden birbirinizi hiç tanımamışcasına geçmek. Sanki hiç aynı sofraya oturmadınız ya da aynı kişi veya kişilere karşı sırt sırta vermediniz. Ne olduğunu bile bilmiyorsun sonra kocasını elinden mi aldım, çorbasına kaşık mı attım diye düşünmeye başlıyosun.
sevgiliyle artık eskisi gibi olamamaktan daha katlanılır bir durumdur.
genelde çok saçma gelir bu durum insana. sonra araya mesafe iş yoğunluğu yeni arkadaşlar vs. girer ve tamamen kopulur.
