milyonlarca spermi ekarte edip insan olma vasfına erişebilmiş varlık. insanı bir de böyle tanımlayabiliriz herhalde. ya da bu seferlik ben böyle tanımlıyorum. sikimde değil görüşünüz. kim bilir o başaramayan spermlere neler yaptınız önlerine geçebilmek için? tahayyül etmek istemiyorum. benim ilgilendiğim şu dünyadaki aşağılık davranışlarınız.
yalnız doğar, yalnız ölürsün. aradaki sürenin kalitesi, başkalarına ne kadar muhtaç olduğunla alakalıdır. hadi anneyi babayı belli bir yaşa kadar mecbur çekmek zorundasın. kardeşlerinle zaten her gün kavga ediyorsun. onlarla da bir yere kadar mecbursun yaşamaya. ama bana birisi arkadaş edinmenin mantığını açıklayabilir mi?
"kanka canım çok sıkıldı, hadi gel takılalım biraz"
bu cümleyi bana doğru sarfeden birisini öldürmemek için tek bir sebep söyleyin bana. daha kendi kendini eğlendirmeyi başaramayan bir insanın bana nasıl bir faydası olacak? kendi kokuşmuş ve tükenmiş ruhuyla benim de içimi bayacak; cinayete teşebbüs ettirecek.
"tek başıma gitmiyim, sen de gel"
özgüven eksikliği, menfaatperestlik, duygu sömürüsü... bu kadar tehlikeli bir insan görmedim hayatımda. kişiliğinize bulaşıp, bağışıklık sisteminizi çökertmeye her an hazır bir insan tipi.
örnekleri çoğaltmak mümkün. ama bu kadarı bile ne kadar yetersiz ve muhtaç varlıklar olduğunuzu göstermekte yeterli. şu dünyada daha kendi kendinize yetemezken, ahirete gittiğinizde ne bok yiyeceksiniz inanın düşünemiyorum. aklımın, algımın yetersiz kaldığı nokta bu. hiçbir insan kusursuz değil görüyorsunuz. ama sonsuz şükürler olsun ki, kanka, dost filan şeklinde hitap edip kafamı sikecek kimsem yok. ihtiyacım olan son şey sizin gibi kokuşmuş insanlar.
öz güven eksikliğinden oluşma ihtimali vardır ki öz güven den kaynaklanıyorsa bu, öz güven denen şeyin o kadar kolay kazanılmadığını, öz güveni olmayan bir insan için bazı şeylerin ne kadar zor olduğunu bilen biri için yetersiz insan sıfatı çok saçma olacaktır. kendi haline bırakılsın insanıdır.
