Şu anda içinde bulunduğum, hayatın çıkmaz sokaklarından biri. Arkadaş olarak kalıp her daim yardım bahaneleriyle onun yanında olmaya mı çalışsam..? Yoksa içimden geçenleri söyleyip rahatlasam mı? içimi kemiren iğrenç duygu. "Ya o da senden hoşlanıyorsa ? ilk adımı senden bekliyordur belki.. Benimle birlikte olmayı kabul eder o zaman.."
(bkz: içini dökmek için sözlüğü kullanmak)
eğer içindeki hisler yoğunsa kesinlikle karşı tarafa açılınmalı ve onun da duyguları öğrenilmeli.
eğer onun da içinde bir kıpırtı varsa ismi konulmalı en azından, yoksa ne olur bilmem.
ama güle papatya dedin diye papatya olmaz, içinde neyse odur o. kendini kandırmanın manası yok.
