bence yalnış bir tez. duyguları ayırt edemeyen insanların düşüncesi. sevgili insanın en yakın arkadaşıdır çünkü kalbi sadece o anlar ve üzüntü sadece onda sevince dönüşür.
arkadaslıkla baslayan bi münasebet zamanla arkadaslıgın üzerine aşk tohumlarının ekilmesiyle sevgili halini alır..fakat aşkla baslayan bi ilişki kişilerin ayrılmasıyla arkadaslık halini almaz .almak istese de alamaz çünkü sevgili gözüyle baktıgın birine arkadas gözüyle bakılmaz
dosttan sevgili olursa, bir türlü sevgili diyaloğunu yakalayamazsınız. devamlı kanka olduğunuzu sanarsınız ve herşeyini bilip dost olduğunuz insanla sevgili olunca dostluğu kaybedersiniz. sevgiliden dost olursa, bir türlü dostluğa konsantre olamazsınız hala sevgiliniz sanıp benimsenme, sahiplenme devam eder. yani ikiside insanı acıtan durumdur
her iki durumunda olması mümkün olan durum. insanlar uzun zaman sonra eski arkadaslarıyla cıkabiliyor. ayrıca bir çift ayrıldıktan sonrada arkadas kalabilir. gunumuzde bunun cok örnegi vardır.
