-yooo, dışarda değilim. walla, babamlar geldi eskişehirden, evdeyiz. yahu dışarıya çıksam seni de kesin çağırırdım, biliyorsun. müzik sesi mi? yok yok, televizyonun sesi o.
+ amaann nebile ne buluyorsun o çocukta!
- ne bileyim aşık oldum pınar, gönül bu işte.
2-3 ay sonra;
- nasıl asılırsın benim aşık olduğum çocuğa pınar?
+ o bana asıldı.
- yapmaz o öyle şey.
+ sen bana değil ona inan, ben yapar mıyım öyle şey.
- ...
+ öff, defolun ikiniz de hayatımdan!**
- ... ama ben öyle bir şey yapmadım, yapmam da bunu bil nebile.
2-3 ay sonra;
+ senin o çocukla pınar sözlenmişler.
- hönk!
hani kızsan da bazen "yapmaz benim arkadaşım öyle şey dersin", gerçekleri duyunca anlarsın ki bir yerlerine kaçan hep sen olmuşsundur aslında, yok yok bu devirde güvenmek, dost bulmak zor anacım!
