klasik anne baba kendini teselli etme cümlesidir. benimkiler de vaktiyle bu cümlenin "arkadaşları çok değiştirdi kızımı" versiyonunu kurup duruyorlardı. aslında kimsenin kimseyi değiştirdiği yok sadece bazı insanlar karşımıza çıkıp, içimizdeki gücü ortaya çıkarıyorlar.
çocuk zaten değişime eğilimli bir şahsiyettir, değişebileceği bir çevre arayışındadır; ancak çevreyi bulana dek de değişmez. ilginç olan bu noktadır. Değiştiği an çocuğun çevreye girdiği andır. Annelere burada düşen görev çocuğun çevreye girdiği an çevre ile çocuğu arasında kendisini siper etmesidir ki memlekete hayırlı, bilim sahibi yurttaşlar yetiştirilsin. Sonuç: arkadaş çevresi çevrecidir.
-ben senin sigaraya niye başladığını biliyorum
-niyeymiş
-arkadaşlarına uyuyorsun
aslında tüm arkadaşlar yagmurunsesi yüzünden sigarayla tanışmıştır ama anne çocuğuna konduramaz durumu.
