Dışarıdan bakılınca değişik bir kafa olarak algılansa da aksine müthiş Zaman geçirten bir aktivitedir.
Büyük bunalım, buhran Zamanlarımızda haftada bir yapardık bunu. Göztepe iskelesine iner, 3-4 bira alır, saatlerce hiçbir şey konuşmadan yan yana otururduk. Saatler sonra birisi konuştuğu zaman ise yeter madem bu kadar deyip kalkardık.
Varlığımız yetiyordu yani birbirimize. Giderken dopdolu olan kafalar ise boşalmış bir şekilde kalkardık.
susulur ama bi selfie çekilmek de ihmal edilmez. şimdi bi de mınakoyim çelınç diye bi zırttırık çıktı bi de ondan yaparlarsa tam olur...
eski günleri hep özlicez...
