insan sürekli bi yenilik pesindedir. Hem ruhen hem bedenen farkli şeyleri tatmak ona iyi gelir. Ayni insanlardan alinacak tat bi süre sonra sıkacağı için bu soğuma olayı gayet normaldir.
Fakat konuşacak bir şey kalmadı artık onlarla iliskimi kesmeliyim gibi bir sonuçta cıkarmamalıyız. Sadece biraz farklılıga ihtiyacimiz var daha sonra otomatik olarak alışkın olduğumuz doslarimiza ve ortamimıza dönmek isteriz.
insanların işine yaradığın kadar iyisindir derler ya bu hayatta, onlar için iyi bir şeyler yapamadığımda hoşnut olmayıp bana kötü davranmaları, ben onlara şakasına bile kötü şey söyleyemezken onların umarsızca hareket etmeleri beni yalnız kalmaya itiyor bir nevi arkadaşlarımdan soğuyorum.
aslında nasıl olduğunuzun kimsenin umurunda olmadığını anladığınızda başlar. kimseye bir şey anlatmak gereği de duymazsınız artık. nasıl olsa esasen kimse dinlemeyecektir.
Bakın çok ilginçtir. Bir insan arkadaşım diyerek vakit geçirdiği bir başka insandan sıkılıyorsa ve artık ondan hazzetmemeğe başlıyorsa burda bi sorun vardır. Bu sorun iki türlü olabilir. Birincisi arkadaşınızın da sizden sıkılmış olması belki de sizi kendisinden soğutmaya çalışması sonucu böyle hissedebilirsiniz. ikincisi ise arkadaşım diye nitelendirdiğiniz kişi aslında yedi kat yabancınız olabilir. Bunu bi düşünün derim ben.
