ölüm gerçeğini bir şekilde sevdiklerimize ve kendimize yakıştıramayız. hayatı hiç ölmeyecekmiş gibi yaşarız. ama teker teker arkadaşlarımızı toprağa verdikçe santim santim ölüme yaklaştığımız gerçeğiyle yüzleşiriz. ölüm düşüncesi bütün dünya lezzetlerini acılaştırır.
geçenlerde hakkı devrim bir kanalda ölümlerden bahsediyordu:
--spoiler--
...en zoru arkadaş ölümüydü.arkadaş ölümü; insanın tam göğsüne inen dirsek gibidir.nefesiniz kesilir bir anda...
--spoiler--
bundan daha güzel anlatılamaz herhalde.yaşamamayı dilediğim acı.
ya yaşlanmışsınızdır ya da bir lanetle karşı karşıyasınızdır. zamanında topluca yaptığınız bi hatanın bedeli olarak biri sizden intikam alıyor da olabilir.
neticede etrafınızda bir çeşit yaprak dökümü yaşanmaktadır.
ölümün çocukluğunda hissettiğin kadar uzak olmadığı gerçeğidir. bir gün seninle de yolları kesişecektir. kaybettiklerine ağlarken sıranın sana gelmesini beklersin sessizce.
