Evlenmesi değilde, bir bir çocukları oluyor ya, o koyuyor işte adama. Ailesini kurmuş, illa ki sıkıntıları var ama mutlu bunu görüyorsun. her konusmanızda çocuğunu anlatıyor şöyle yaptı, böyle yaptı diye, işte o adama çok fena koyuyor. çocuk sahibi olmak istetiyor, içimizdeki bastırdığınız babacan duygular taşmaya başlıyor.
doğruyu bulana kadar beklerken yaşanılan sıkıntılardan biridir. lakin doğruyu, sevdiğini, istediğini bulana kadar devam etmek lazım. yoksa bende evleneyim psikolojisine girersen hata yaparsın. bununla ilgili psikolojik bir isim konması lazım. yetkililere sesleniyorum. arkadaşlar evleniyor psikozu gibi bişiy işte.. bende bu psikoz içinde olanladanım.
ortamda yalnız piç olarak hayat sürmek demektir. herkes çoluk çocuk muhabbeti çevirip, evliliğin güzelliklerinden dem vuruyor. ben ise dersane yıllarımdaki gibi solo takılan arsız bir piç gibi yine onlara eşlik ediyorum. ve sen ne zaman evleniyorsun sorusunu savuşturucak yöntemlerim de iyice azalıyor.
daha gencim amk.
eskiden bir evde toplanıp digimon izliyorduk lan biz.
