çocukluğumu ve gençlik yıllarımı beraber geçirdiğim arkadaşlarımın çoğu evlendi, bunların yarısından fazlası da bebek sahibi oldu. biz hala gelin adayı bulamadık.
acaip eğlenceli bi durumdur. gider, sever, oynar, geri gelirsiniz. geceleri uykusuz kalmak, ağlayan çocuğu susturmak gibi bi derdiniz yoktur. çok mu bunaldınız ''yaa al çocuğunu arkadaşım, pause tuşuna mı basıyon, napıyon, bi sustur evlatceğizini'' deme hakkınız saklıdır.
Kimi zaman eğlencelidir. Gidip arkadaşına sevip gelirsin. Senin çoluk çocuğun olsa beziyle uğraş. Mamasıyla uğraş. Uğraş babam uğraş anasını satayım. Buna para mı dayanır ?
bazen insanı özendirirler. çocuklarıyla oynaşırken insanın çocuk yapası gelir falan hani. evlensemmi diye düşünürsün. sonra dersin çocuklarıma baba olcak adam daha yok ortada dersin dükkanı kapatır gidersin. yine umutsuzluk had safhada.
