babam ve dört yaşındaki ikizlerimiz dışında pür dikkat izleyen başka kitle görmedim ben. şu an günleri nasıl bilmiyorum ama bi ara küçük sırlar ezel ve o aynı gün oynuyordu ve babamın otoritesiyle o gün zorla arka sokaklar izleniyordu. hadi sıkıysa bir şey de sonra yok efendim zaten çok çalışıyomuş tv izlemiyomuş. al diyorum al izle. neticede daha kötüsü zorla akasya durağı izlediğim zamanlardır ki en azından arka sokaklarda hüsnünün ailesinin olduğu sahneler keyifli gülebiliyoruz.
hayran olunasıdır. zira normal bir insanın adı geçen diziyi izlediği anlar tv ekranının öylesine boş ve öylesine dizisiz olduğu anlardır ki, zorunda kalmıştır. özellikle izleyendir, böğüre basılası, anne şefkatinin tattırılasıdır.
kim izliyor bütün bu dizileri, magazin programlarını, burun kıvırdıklarımızı. sadece çocuklar ve sabahın sedası teyzelerimi? tabi ki hayır. en çok ben magazin seyretmem, ayy iğrenç ve basit diziler bana göre değil diyenler tarafından izleniyor. çünkü yorgun beyinlerin uyuşmak için birşeye bakmaya ihtiyacı var. marjinale bakmayı seven bir millet olduğumuzu çözmüş televizyonların bir ticarethanenin gerekliliği olarak çok seyredileni sunması yadırganıcak birşey değildir.
