her insanın iç dünyasında olması gereken bahçedir. kimsenin göremeyeceği, kimsenin haberi olmayacağı, sıkıntılardan uzak tutacak, huzur verecek, kafa dinleyecek, deşarj edecek bir arka bahçe herkese lazımdır.
artık neredeyse her semtte bir tane bulunan cafelerin güzel ama genel adı.
ismin ilham aldığı gerçek arka bahçe ise, artık pek rastlanmayan bir olgudur. çünkü o bahçelere artık apartmanlar yapılmış, köşeler dönülmüş, elma ağaçları kesilmiştir.
bir de bahçe bolluğuna dikkat çekmek gerektir. arka bahçe varsa ön bahçe de vardır.
(bkz: bahçeşehir)
meksika amerikanın arka bahçesidir mesela, amerikanın pis işlerinin çoğu meksika üzerinden döner, bir şekilde çöplük olarak kullanır meksikayı, boylede bir durum vardır yani. (bkz: backyard)
sahibinin zamanla o sıradaki tüm dükkanları bünyesine katmasından korktuğum eskişehir kafesi. yan taraf'ın yanındakini de almışlar sanırım.
bir de, kafeye nazire yaparcasına kafenin önündeki çimlerde oturanlar var. aynı kafe sahibinin bunları 'lan allahsız beleşçiler' diye sopayla kovalamasından da korkuyorum.
rumeli hisarı'nda bulunan bir kafe mi desem bar mı desem çay bahçesi mi desem mekan. efenim arka bahçe, gizli bahçe gibi mekan isimleri "genelde" isimlerinin çağrıştırdıklarının tersine ahanda mal gibi ortada olan bahçe görünümlü yerlere yapıştırılıverir. bu entrymde sizlere bahsetmek istediğim rumeli hisarı-arka bahçe ise gerçekten anasının nikahına konuşlanması ile tam bir gizli kafedir. dışarıdan bakıldığında müzik sesi işitilmese ormanın bir parçası sanılacak ve varlığı farkedilmeyecek bir mekan oluşturmuş arkadaşlar buraya. rumeli hisarı'nın tam arkasında kalır burası, boğaziçi üniversitesi mezunlar derneği'ne de çoook çok yakın. başka türlü tarif edemedim şimdi. efenim, kuş sesleri, incir, erik ağaçları arasında soğuk bir bira sıcak bir çay..vs..vs.. yukarı çıkınca deniz'de görülebiliyor. çalışanlardan, bir arkadaş hariç gayrısı suratsız yalnız onu deyyum.
eskişehir'dekinde bolca gothic ve abuk kişi bulabileceğiniz, kişilerin "hey bakın bende buradayım, kıyafetlerimden belli değil mi burada olduğum" dercesine giyindiği su boyundaki cafe. (bkz: genelleme yapıyorum) (bkz: alınma gücenme yok)
güz önce arka bahçeye gelir.kimseyi üzmeden kırmadan yapraklarımızı dökebiliriz artık.ben bu muyum?acı bir sorudur, ancak arka bahçede sorabiliriz.özgürlüktür, zamansızlıktır arka bahçe.dünümüz, bugünümüz ve yarınımız aynı andadır.kendimizizdir hacmimiz kadar yani.aşkın tüm halleri yaşanır burada sınırsızca.ve hiç bir hikaye bitmez, hep arkası vardır.gölgesiz aydınlıktır arka bahçe..
tek sıkıntıları, alkollü içeceklerin menülerinde yer almaması sanırım. ve garip bir şekilde buna rağmen güzel bir mekân... canlı müzik olmadığı zamanlar da film gösterimi mevcut mekânda. o da ayrı bir lezzet. ekonomik olması da cabası.
