zannedilenin aksine türkçesi arefe değil de başlıkta yazılmış olduğu gibi arife olan sözcük. arapçanın etkisiyle arefe zannedilmektedir. aslında çok da yanlış bir durum yok tdk ikisini de kabul ediyor, niye kurcalıyorsam?
biraz da bilgi verecek olursak, gelecekten haber verme anlamlındaki irafa'dan türeyen irfan, bilme anlamındaki arafa da arife şeklinde türkçeye geçmiştir.
bayramdan bir önceki gün olmasından mütevellit arife denildiğinde akla hep bir heyecan hep bir telaş gelmektedir. bayram heyecanın yaşandığı ve bayrama hazırlık yapılan bu günde genellikle devlet daireleri yarım gün çalışırlar. böylece eskiden gelen bayram hazırlığı geleneği, işler çok öncesinde halledilmiş olsa bile, sürdürülmeye çalışılır.
günümüzde, bayram tatilini değerlendirmek isteyen, iş yaşamından bunalmış, fırsatçı tatilcilerin yolculuk günüdür de ayrıca. sadece onların mı? elbette hayır. büyüklerinin elini öpmek isteyen vefalı ve hatırnaz gençleri de unutmamak gerekir tabi.
her anlamıyla telaş günüdür arife. hem "bu sefer tatil yapalım, bir dahakine ellerini öperim"ciler hem de "bir dahakine ne olacağı belli olmaz, ellerini fırsatım varken öpeyim"cilerin günüdür arife.
şimdi çocukluğumu hatırladım da, o zamanlar heyecanı bir başkaydı azizim, kalbimiz pıt pıt atarken, yarın yiyeceğimiz şekerlerin veya etin hayalini yeni cicilerimizle beraber hayal ederdik. alacağımız harçlıklarla neler yapabileceğimizin hayalini kurar, kapı kapı dolaşacak olmanın çekingenliğini bugünden atmaya çalışırdık. ah ah..
aa, ben hüzünlendim mi ne? olur mu öyle şey, bugün arife, yarın bayram, gülsün gözler, gülsün yüzler.
ha bu arada söylemeden edemeyeceğim, yanlarına gitmeye imkanınız yoksa bile bir telefon açıyorsunuz büyüklerinize, küçüklerinize, bayramlarınızı kutluyorsunuz. öyle toplu, dıştan görkemli, içten ruhsuz mesajlar yok. haydi, şimdiden bayramımız kutlu olsun.
arife müslümanların bayramdan önce ki olan özel gündür. ve hacıların, kurban bayramında arafat a çıktıkları günden bir önceki günün adıdır sonraları, ramazan bayramından önceki güne de bu ad verilirdi; giderek türkçe de önemli günlerin bir gün öncesi günlerine de arife denildi.
arife suyu ile yıkanmak diye bir şeyin olduğu,bugün yıkanmak çok sevap diye büyüklerin küçükleri kandırdığı,son bayram alışverişlerinin ve son bayram temizliklerinin yapıldığı,tatlıların üstüne şerbetlerinin döküldüğü bayramın habercisi olan,bayramdan bir önceki gündür efendim.
sert ve kendini beğenmiş insanlara verilen isim. karşı odamızda kaldığı ilk günden itibaren üzerimizde büyük etki uyandıran, göya hanım hanımcık bir kız arkadaşımızın ismidir.
Kurban bayramı için teşrik tekbirlerinin başladığı gün.
(bkz: teşrik tekbiri)
Ayrıca;
--spoiler--
Resulullah Sallallâhu Aleyhi Vesellem şöyle buyurmuştur:
''Arefe günü tutulan orucun, geçen yılın ve gelecek yılın günahlarına keffaret olacağına Allah''ın rahmetinden ümidim var.''
(Tirmizî, Savm: 46; ibni Mâce, Sıyâm: 40; Müslim, Sıyâm: 196)
--spoiler--
istanbul dilencilerini sokaklara döken tek gün. normalde bunlar böyle ailece çalışıyorlar ya bir gün karısı , bir gün evladı bir gün kendi çıkıyor ben izliyorum hergün ezberledim artık. bugün ailecek dökülmüşler sokaklara. hastane önünde ki evine gidemeyen yaşlı teyzelerde çoğalmış. her biri bugün taburcu olmuş eve gidemiyor. çapa tıp fakültesinden hasekiye doğru uzanan caddede adım başı birer dilenci. bugün bayram arefesi sömürmeyin daha fazla. hava da soğuk çoluk çocuk çıplak ayakla.
