arefe günlerinde kaybettiklerimizi hatırladığımız, mezarlarını ziyaret ettiğimiz için olabilir. bilmiyorum ben pek yapmadım bu dediklerimi ama aklımın bir köşesindedir hep.
temizliğin sonuna gelinmiş, uzaktaki aile bireyleri akşama doğru dökülmeye başlıycak, özel yemekler pişirilicek, evde ufak çocuk varsa onun giysileri itinayla yatak başucunda bekliycek... tek şey yanı işte kurban telaşı evde erkek yoksa kadınların üstüne kalıyor. arifeler güzel yahu. (bkz: bayram ruhu)
bir türlü erişemediğim huzurdur. anne baba zoruyla yardım amaçlı yapılan temizlikle ancak bayramda huzura erişilir. çünkü ne zaman kurban bayramının 1. günü olsa herkes kurbanlıklarla uğraştığı için gelen olmaz ilk günü gecesine kadar. o yüzden arefe gününden ziyade esas yarın daha huzur dolu bir gün. oh ne rahat yan gel de yat!
