Sadece çocukluğumda doyasıya yaşayabildiğim heyecanlı bir gün. Bayram günü için giyilecek elbiseler alınır, yatağın baş kısmına koyulur, ayakkabılar yeni olduğu için içerdedir, banyolar yapılır, tırnaklar kesilir. Sanki ertesi gün müthiş şeyler olacakmış gibi. O yüzden bayram günü değilde arefe günleri daha heyecanlı geçirilir. Şimdi ise kredi taksitleri, borçlar, kemer sıkmalar, alınan sorumluluklar vs. derken ne bayram tadı kalır ne de yaş itibariyle o eşşiz arefe günlerinin telaşı.
Edit: Burukda olsa bu ilk başlığım. Hadi hayırlısı.
