suratına türkçe küfretseniz yarabbi şükür diyecek bir kesim varken pekte kayda değer olmayan tiptir. Saftır, hüsnü zan ile dua ediliyor zannetmiştir. asıl ibnelik karşı tarafındır.
abuk sabuk ekran görüntüleriyle açıklanması pek saçma olsa dahi, çukulata kabını bile üzerindeki arap alfabesi sebebiyle yere atmaya çekinen insanların var olduğu ülkemizde(ki onlar bizlerdik çocukken) mevcudiyeti mümkün olan insandır. bu islamiyet'e gösterilen bir hürmetin de işaretçisi olarak algılanabilir elbet, cehalet demek yorum yapmaktan uzak bir hüküm olacaktır.
birde video vardı. israilli bir kadın müslümanın yaptığı zulümlerden bahsediyordu (cidden bahsediyoruz yalnız kendileri sütten çıkmış ak kaşıklar nasıl olsa) arapça konuşuyor. alt yazı olmasa ellerimi açıp "amin" derdim
cuma hutbesi bittikten sonra imam sureleri okumaya başladığı zaman toparlanan tiptir. Lan bişey demiyor ki neden toplanıyorsun. işte bunlar hep kültür yozlaştırma çabaları. imamın teki öyle yaparmış, ana avrat söver, cemaate amin dedirtirmiş.
