yaklaşık 6000 kelimedir. üstteki yazarın entarisinde doğru bilgiler içeriyor ama maalesef sonda saçmalamış. evet türkçe diye bir dil vardır. fiillerimizin ve kiplerimizin çoğunluğu türkçedir. türkçe bir altay dilidir ve sondan eklemelidir. iki tane yabancı kökenli kelime gördünüz diye türkçeyi arapçadan oluşuyor sanmayın. insanların aklını bulandırmayın. tdk'ye göre türkçede 114 bin kelime vardır. bunların 96 bini türkçe kökenlidir. türkçedeki kelimelerin %83'ü türkçe sözcüklerden oluşur. yazara, tdk sözlüğü almasını tavsiye ediyorum. türkçeden arapçaya geçen kelimeler genellikle m harfiyle başlayan kelimelerdir. o 6000 kelimenin hepsini de günlük hayatta kullanmıyoruz. hayatında türkçeyle ilgili araştırma yapmamış insanlar iki etimolojik bilgiyle türkçe diye bir dil var mı diyor. komiksiniz. kelimelere bakalım:
mutlaka
mutlakiyet
hakimiyet
celse
hakim
hüküm
hükümet
hariciye
cumhuriyet
müsait
meşgul
mektep
harp
harbiye
bahriye
hayat
dahiliye
dahil
fırka
kitap
kütüphane
fındık
murat
emel
amel
melek
mülk
Malik
sünnet
ezan
imam
müezzin
minare
cami
cem'
secde
seccade
rücu'
arş
arz
âlâ
kabûl
iptâl
cumhur
reis
cebel
tekabül
aşk asıl hali 'ışk
maşuk
arif
ilm
örf
mağrif
gayrı
seci'
umumi
umumiyet
acil
adalet
yani
aynen
tamam
tamamen
zaten
billahi
vallahi
allah
selam
mesela
yetim
yevmiye
acem
mızrak
mezar
iftihar
fahri
alenen
şehit
şehir
devlet
ahmak
halk
mahluk
kıraat
kurban
akraba
keramet
kerem
kerim
teşekkür
şükür
resim
miktar
mekrep
mal
ibare
ibaret
garp
şark
bina
inşaat
Fiil
isim
rica
meçhûl
fâîl
muallim
talip
talebe
ders
müderris
medrese
mekân
cehennem
cennet
kanun
mükellef
iktidar
Kıyamet
vaaz, vaiz
muktedir
istikbal
esir
eser
esaret
istiklal
marş
zalim
zulüm
garip
gurbet
guraba
bahs
ömür
sıhhat
saat
müstesna
istisna
hırs
ihtiras
haram
harap
mefta
mevt
cenaze
ceset
vücut
kalp türkçesi yürek
külliye
bâb
saadet
ziynet
mezhep
sultan
tarikât
şeyh
şey'
muhafız
idam
kelime
kelâm
ziyade
afiyet
fazilet
ilelebet
ebedî
edebiyat
edep
şirk
şirket
katliam
katil
cahil
cehalet
fukara
fakir
feyz
rabt
telif
teklif
millet
milliyet
makûl
darbe
inayet
emanet
vecize
vukuat
vaka
vesile
zürriyet
emir
fermân
vecd
müslüman
islam
mihrap
minber
muğlak
maharet
mahir
merkez
miraç
merasim
ilah
mecmua
darp
vahdet
halife
vs.
bunların çoğunu günlük hayatta kullanıyoruz bu doğru ama artık türkçeleştiler. arapçada da bir sürü yunanca, akadca, sümerce, ibranice kelime vardır. bunlar da artık arapçalaştı. türkler izole bir millet değildir ki türkçe, sadece türkçe sözcüklerden ibaret olsun. bu arapça kelimelerin çoğunu farsçadan aldık. farsçada da bir sürü arapça kelime vardır. arapçaya 2000 kelime verdik. farsçaya da yaklaşık 2000 kelime verdik. farsçadan 2500 kelime aldık. sadece sırpçada 9000 tane türkçe sözcük vardır. bu kelimeleri kompleks yapmaya gerek yoktur. arapça kelimeler daha çok hukuk türkçesinde kullanılır. akademik türkçede de kullanılır ama arapça kelimeleri kullanmamak için türkçe karşılığı bulunan türkçe sözcüklerimiz de kullanılır. türkçe sondan eklemeli bir dil olduğu için var olan fiillerden ve isimlerden yeni sözcükler türetebilir. yeni terim üretmeye gerek duymaz. üstte yazdığım kelimelerin de türkçe karşılığını bulabiliriz. arapça da bükümlü bir dildir. 3 harf kuralı vardır. üstteki kelimelere bakarsanız bazı kelimelerinin harflerinin aynı kökten geldiğini görebilirsiniz.
örnek: aşk - maşuk aşk kökünden gelir.
örnek: secde - seccade scd kökünden gelir.
örnek: örf - irfan aynı kökten gelir.
örnek: hükm - hâkim aynı kökten gelir.
örnek: alim - malûm aynı kökten gelir. kökü ilmdir. alim bilen demektir. ism-i faildir. yani vezni fâ'îldir. malûm ise edilgendir. bilinen demektir. mef'ûl vezni vardır.
örnek: yetm - eytâm aynı kökten gelir. yetim kelimesinin çokluğudur. ef'âl vezni vardır. çokluk veznidir.
örnek: inşa - inşaât, beyan - beyanât. ât çokluk eki ise dişildir.
örnek: muallim - muallimûne. ûne ise eril çokluk ekidir.
yani özetle türkçe, farsça ve arapçadan oluşmuyor. bir sürü türkçe kökenli olan ama kullanmadığımız için artık ölmüş türkçe sözcüklerimiz vardır. anadolu ağızlarında farklı farklı türkçe kökenli sözcüklerimiz de vardır. anadolu ağızlarını iyice araştırınız.
türkçe kelimeler c - f - ğ - h - j - l - m - n - p - r - ş - v - z harfleri ile başlamaz,
türkçe b - c - d - g - ğ harfleriyle kelime bitmez.
türkçede f - h - j - v sesleri bulunmaz.
iki sesli harf yan yana olmaz: saat, ziraat, aile, saadet,
dilimizde sesli harf uyumu vardır.
yani hem ince sesli harf (e - i - ö - ü) hem kalın sesli harf (a - ı - o - u) aynı kelime içinde bulunmaz.
bu uyumun olmadığı kelimeler öz türkçe değildir: minare, cami, sandalye, kanepe, divan, asker, fakir, kitap, kalem, vicdan,.
birinci heceden sonra o,ö bulunmaz.
türkçede uzun ünlü yoktur.
türkçede ince a yoktur.
kelime köklerinde aynı iki ünsüz yan yana bulunmaz.
yani, mesela, tezkere, selam
askerdeyken suriye arap kökenli koğuş arkadaşının ailesiyle arapça konuşurken kullandığı kelimelerden benzerliğini fark ettiğim kelimelerdir.
