araplar osmanlıyı sırtından vurmuştur. ne yazıkki bu tarihi bir gerçekliktir. araplarda arkadan iş çevirmek ve haksızın yanında olmak onların karakterinde var. söz gelimi hz hüseyine yapılanlar. yine araplar hz hüseyini başka araplara satmıştır. mesela ırakta amerikan askerlerini çiçeklerle karşılamak. yani arapların ne olduğunu hepimiz biliyoruz boşuna savunmaya çalışmayın.
maalesef yalan degil, gerçektir. ingilizler Osmanlı"ya karsi ayaklanmalarina karşılık Araplara bir devlet kurmayı vaadettiler.
her ne kadar halife devrede olsa da ümmetcilik fikri önem kaybetmis ve Türkler ortadogu"dan ağır maglubiyetlerle ayrılmışlardir.
Araplar o donem yaptıkları hataların bedelini bugün çok ağır bir sekilde ödemektedirler.
herkes aynı cümleyi kuruyor. "araplar sırtımızdan vurdu" "araplar arkadan hançerledi" ezberletilmiş gibi, gözüyle görmüşler gibi. ben de şunu soruyorum. nerede ? ne zaman ? kaç kişi ? vesika gösterin efendiler! statükonun dayattığı lise tarih bilgileriyle gelmeyin. lawrance denilen eşcinselin ardına kaç arap takıldı, medine muhafızı fahrettin paşanın kaç arap destekçisi vardı. bir milletin tamamını itham eden "falanlar arkadan vurdu" cümlesini nasıl kurabilirsiniz ? bunu söylemeniz için topyekün bir kalkışmanın olması lazım. şerif hüseyinden başka bir adam var mı ? ki o dahi sonradan pişman oldu, türkiye nin hizmetine çalışmak istediğini bildirdi.
baştan aşağı palavradır. ve aslında devletler düzeyinde bu bilinmektedir. halkların arasını açmaya çalışanların bu fitneleri, bir kaç yüz bin kemalist tabaka dışında teveccüh bulmamaktadır. biz anadolulu müslüman türkler olarak, islam olan tüm milletleri seviyoruz. velev ingiliz olsun, alman olsun. müslüman olduktan sonra öz kardeşlerimizden öte olurlar. islam ırkçı faşist kemalistler gibi nesebe bakmaz. hepimiz selman bin islam'ız.
tarih biliminin özelliklerindendir: tarihi olayların tekrarlanması mümkün değildir, gözlem ve deney yapılamaz. işte tarih biliminin bu varsayımları bile araplar için pek geçerli değildir. inanmıyorsanız bir deney yapabilirsiniz, yine aynı sonuçları verecektir şüphesiz.
yukarıdaki bakınız, arapların türkleri arkadan vurduğu yalanının, yanlış önerme olduğuna bir örnektir. diğerleri için tarihe dalıp biraz kulaç atmalısınız. üşenmemek dileğiyle...
arapların hainliği tarih tarafından tescillidir. kendilerini doğru yola çağıran peygamberlere bile ihanet etmişlerdir. Turgut Özakmanın diriliş-çanakkale 1915 adlı kitabını okuyanlar arapların bizi nasıl arkamızdan vurduklarını hatırlayacaklardır. yazar bunları ifade ederken yıllarca pkk yı kendi topraklarında besleyen arapları çok çabuk unutmuş olmalılar. araplar bize ihanet etmiştir demek kemalist propagandaysa etmemiştir demekte emperyalist, neo-osmanlıcı propagandadır.
tartışmaya açık olan atıf. arap-türk çekişmesine gelmeden önce şunları söylemekte fayda var. milliyetçi bir hareketliliğin yaşandığı değişen dünya düzeninde bu varlığını nereye kadar koruyacaktı osmanlı. önce bunu bilmek gerekir. petrol ve gazın çıktığı topraklardaki zenginliği fark eden ingiltere'ye karşı nasıl bir tutum sergilesin.
çöküş sürecinin içine girmiş bir imparatorluğun bölgedeki güçsüzlüğü belliydi. avrupa'nın yüksek teknolojisi sanayisi eğitimi karşısında çaresi yoktu. bunu gören 2. abdülhamid almanya ile olan yakınlaşmasında ordu'da reform hareketini başlattı. istanbul'dan bağdat'a uzanan tren yolunu mekke'ye kadar uzatmak istediğinde ingiltere bu hamle karşısında savaş açağını bildirdi. mekke projesinden vazgeçildi. sebebi mısır yönetiminin tamamen ingiltere elinde bulunması osmanlı'nın demiryolu ile asker ve malzeme sevkederek kızıldeniz'i askeri üss olarak kullanacağını önceden tahmin etmesi.
dünyayı saran ve birer birer monarşi yönetiminin yıkılıp yerlerini anayasanın esas alındığı devletçilik düzenine bırakması osmanlı'nın er ya da geç karşılacağı tehlikeydi. ingiltere'nin göz ardığı ettiği bir gerçek sonradan ortaya çıktı. türkler ile diğer etnik halkı ortadoğu'da barış ve huzur içinde tutan milliyetçi kimlik değil osmanlı kimliği. yani o dönemde o bölgenin halkı kendini arap ya da mısırlı değil osmanlı olarak görüyor. müslümanım ve padişaha bağlıyım diyor. bizzat ingiliz ajanlarının raporunda belirtiliyor bu husus.
istanbul'da fransız ihtilalinin etkileri fransa'da eğitim gören genç subaylar arasında gizli bir örügütün kurulmasına neden olur. ittihat ve terakki cemiyeti. bu örgüt ilk kez osmanlı yerine türk milliyetçiliğini benimser. bu örgütün başında enver ve talat paşalar vardır. ikinci meşrutiyetin ardından 2. abdülhamid'in tahtan indirilmesi ingilizlerin işine yarar. türk milliyetçiliğini bahane ederek ortadoğu'da arap emirlerini kendi yanına çeker. vaadlerde bulunur. sonuç ise belli.
yani araplar arkadan vurmasa bile tarihçiler, ekonomik ve askeri olarak çökmüş, teknolojide, aydınlanmada geri kalmış bir devletin er ya da geç daha kötü sonuçlarla parçalanacağını belirtiyor. ne mutlu bize ki o çökmüş devletten böyle bir cumhuriyeti kurduk. esirlik altında değil özgürce başımız dik modern eğitimlerle hayata tutunuyoruz. ama osmanlı'nın elini çektiği ortadoğu'da o günden bu yana körfez savaşları ırak iran savaşı lübnan iç savaşı mısır israil savaşlarında toplamda 10 milyon insan hayatını kaybetti ve halende huzur ve güven ortamı olmadan yaşamaya çalışıyorlar. kan gözyaşı dinmiyor.
bazı ideolojik dürtüler neticesinde, tarihte acı hatıralarıyla yer almış bir gerçeğin gerçekleşmediğini iddia etmektir.
savaş sırasında yaşananları anlatan pek çok kaynak ve yazışma dışında, cephede bizzat yönetimde bulunmuş olan kuşçubaşı eşref bey'in hatıratlarından, bu ihanetin ayrıntıları öğrenilebilir. hatıratlarda geçen şu ifade bence noktayı koyar;
"çöl değişmeyen tedbirler, adetler, inançlar ülkesi idi. bizim bayrağımız, asırlarca bu ülkede dalgalanmış, fakat hiçbir zaman , onun gerçek sahibi olmak tecrübesini yapmamış, tedbirini almamıştık. çöl'ün bağrındaki petrol servetinin cazibesi, dünyanın gözünü üzerine çekince, bizim manevi bağlar yeni efendilerin altın testereleriyle hemen kesiliverdi ve biz, istenmeyen insanlar olduk"
Hicaz emiri Şerif Hüseyin(Hüseyin bin Ali) başta olmak üzere dönem'in Arap idarecileri'nin ingiliz Hükümeti ile istişare'de bulunarak Mac Mahon antlaşması'nı imzaladıkları bir gerçektir; ve antlaşma'nın hükümleri açıktır; fakat bu durumun bütün Arap halkına mal edilmemesi gerekmektedir.
Pek çok savaşta bizimle birlikte savaşmış ve şehitler vermiş; adlarına mezarlıklar bile oluşturulduğu halde kitaplarda hak ettikleri değeri alamamışlardır. Bizim kitaplarımızda onlar kötülenmiş, onların kitaplarında da bizler kötülenmişiz. Ne ilginçtirki bu kitapları hep Batılı tarihçiler yazmışlardır. Ancak son yıllarda kendi tarih kitaplarımızı yazmaya başladığımızı düşününce, ileride ortadan kalkacağını öngördüğüm düşünce.
araplıkla alakası yoktur. peygamberimizin veda hutbesinde müthiş bir ifadesi var; " arap olanın, arap olmayana üstünlüğü olmadığı gibi, arap olmayanın da arap olana üstünlüğü yoktur".
sonuç olarak, tarihte ihanet herzaman vardır. arapların hepsine hain demek salaklıktır.
arapla türkle alakası yoktur; her tür arkadan vuruş insanlık tarihinde mevcuttur. buna literaturde interracial gang bang denir. sonuçta tarafların memnun kalıp kalmaması önemlidir.
1.cihan harbindeki arap ihaneti mevzusunu ikiye ayırmak lazımdır.
birincisi askere alımlarda alımlarda arazi olanları vardır.
ikincisi ve daha önemlisi ise arap topraklarındaki cephelerde yaşananlardır. ırak cephesinde araplar osmanlıyla işbirliği yaparlarken kanal cephesinde(mısır) ihanet etmişlerdir. ingiliz ve fransızlarla işbirliği yapmışlardır. yani ihanet mevzusu kısmen doğru kısmen yanlıştır.
atasını satanlar bunlardır. hicaz ve yemen cephesinde 400.000 kişi şehid oldu fahrettin paşa teslim olmasına dair emir verilmesine rağmen 72 gün daha mekkeyi savundu 19 ocakta kendi askerleri tarafından tutuklanarak teslim alındı. mekke ve medine kutsal olduğu için hicaz cephesinde ingilizler ileri harekata katılmıyordu öyleyse 1915-1919 arasında 4 yıl boyunca 400.000 askerin şehid olmasına sebep olan bukadar müthiş muharebeler kimlerler yapıldı cinlerlemi? tabiki şimdiki suudi kralı abdullahın dedeleri ve hz.hasanın soyundan şerif hüseyinle.
