maalesef yaygın bir yanılgıdır. sebepleri:
1) ülkelerin anayasalarında yazan şeyleri o ülkenin gerçekten uyguladığını zannetmek.
2) şeriatı sadece ceza hükümleri zannetmek.
şeriat; sadece ceza uygulamaları değil, ekonomiden uluslararası ilişkilere, siyasetten ahlaka kadar her konuyu düzenleyen kurallar bütünüdür.
1) petro-dolarları avrupa ve abd bankalarında faizli bir şekilde saklayan krallar varken
2) halkı aç bırakan, kendileri zevk ü safa içinde yaşayan zenginler varken (şeriatın kurallarından biri halkı fakir bırakmamaktır)
3) zenginlerin, fakirlerin parasını yemesine yol açan faiz yasaklanmamışken
oralarda nasıl şeriat var denilebilir?
edit: imla.
lüzumsuz mevzudur. bizde olmadıktan sonra, onlarda olsa ne olmasa ne... bizde şeriat denince akla ilk fethullah gülen geliyosa biz daha çok ararız şeriatı. bu ülkede şeriat hakkındaki en çarpıcı ve en sert yorumları abdest almayan namaz kılmayan adamlar yapar arkadaşım. çünkü onların hepsi ilerici aydın ve de bizden çok daha zeki insanlardır. sen onlardan daha mı iyi bileceksin şeriatı da arap ülkelerinde var mı yok mu tespiti yapacaksın? çok ayıp çok. haddinizi biliniz lütfen.
suudi arabistan, katar, birleşik arap emirlikleri gibi körfez ülkelerinden dolayı türkiyede yaygın olan bir yargıdır. daha önce lübnana gidenler arap ülkelerinin hepsinin şeriat kurallarına göre yönetilmediğinin; lübnan`ın kültür ve toplumsal yaşam tarzı yönünden körfez ülkelerinden farklı olduğunu bilir.
