arap sosyalistleri, siyasi iktidarı ele alınca manevi kaynaklardan yani islamiyetten mesned aradılar, ve inanılmaz pervasızlıkla buldular : islamiyeti sosyalizmle bağlayıverdiler.
bu telkini, mısır, suriye, cezayir gibi ülkelerde devlet-iktidar doktrini olarak benimsedi, ideologlar da buldular. peygamberimizin ilk sosyalist olduğunu savunan kitapları bugün mısır-suriye-cezayir gibi ülkelerin kitapçı vitrinlerini süslemektedir derdi rahmetli muşlettin amca.
- halkların kardeşliği adına bizden olmayanların katli vaciptir.
- mülkiyet yoktur, mülk allahındır.
- kadın yoldaşları komiteler halinde taşlayalım, bireysellik sosyal dokuyu zedeler.
- herkes eşit haklara sahiptir ama kadınların hakkı yoktur.
- cihad emektir.
- tüm kamu teşebbüsleri toplumsal işgücü ve üretim adına diyanet’e bağlanacaktır.
- cennette yalnızca manevi diyalektik geçerlidir.
- sınıf farklılığı söz konusu değildir, yalnızca kafirler öldürülecektir.
kemalizmin arap versiyonudur ama kemalizmin daha solundadır. kısacası arap kemalizmidir yerine göre arap stalinizmidir. temel öğretisi; bütün arap uluslarını tek bir çatı altında sosyalist bir sistemde toplamayı amaç edinmiş bir ideolojidir. arap üniter yapıyı korumakla birlikte diğer etnik unsurları da sayar. arap sosyalizminin temsilcisi arap sosyalist baas partisidir. bu partinin mısır, suriye ve ırak kolu devrimle iktidara gelmiştir. suriyedeki kolu halen daha iktidardadır, ırak'taki kolu ise ırak devrimci milli cephesi olarak savaş vermektedir. suriyedeki kol çin ve maocu diktatörlük fikrine yakın iken, ırak'taki kolu saddam hüseyin el-tikriti'nin iktidara gelişiyle birlikte stalinist bürokrasi diktatörlüğünü benimsemiştir. libyadaki ise daha islami yorumludur, rahmetli kaddafi yeşil sosyalizm fikrini savunurken ümmetçi bir bakış açısıyla yorum getirmiştir.
