ümmetçilik ve türk olmasına rağmen arap milliyetçiliği yapan ve arap hayranı olan bir şakirtin ele avuca gelmez feryadıdır.
not:çok klasik olacak ama o zaman adama derler ki bsg mısırda yaşa.
atatürk ü sevmemek sadece arap harflerini kaldırdı diye değil, aynı zamanda arap milliyetçiliğini kaldırdığı içindir. sıkıntı bundan kaynaklanmaktadır.
merkeziyetçi, teokratik, feodal ve monarşik bir doğu devletinden, çağdaş bir devlete dönüşmek için gereken üst yapı devrimlerini yaptığı için atatürk'ü sevmemektir.
her konuda olduğu gibi burada da işkembe-i kübradan sallamamak gerekmemektedir. öyle ki, osmanlı'nın yıkımı esnasındaki arapça * okuma yazma bilenlerin oranı, şimdiki nüfusa oranlandığında bile günümüz rakamlarının altında çıkmaktadır.
1000 senedir tüm ilmi, edebi tüm eserlerimizi verdiğimiz mübarek alfabemize arap alfabesi diyebilecek kadar cehalet üzerine ihtisas yapmışların sapık fikirlerinden biridir.
ya nolacağdı? islamiyetin ilk neşredildiği alfabeye sırtını dönen birini sevmekle yükümlü müyüz? o vav harfinin manevi havası yerine v harfi gibi kabız bir anlamsız işareti kullanmak mecburiyetinde miydik? devrimler halkın desteğiyle olmuşmuş. buna kim destek verdi? hangi müslüman o devirde bunu isterdi?
cemil meriç gibi haklı bir serzenişi getirmiştir bu inkilap. dil devrimi ve alfabe değişikliği, tamamiyle olmasa da çok büyük bir oranda türk ulusunun geçmişiyle bağlarını kopardı ne yazık ki. onun için milyonlarca belge arşivlerde öylece çürüyor. koca bir tarihe zarar vermiştir bu inkilaplar. ve "o zaman öyle gerekliydi.", "arap alfabesi zordu." gibi açıklamaları olamaz. koskoca bir tarihi, yüz yılların edebiyat birikimini elinin tersiyle itmek bir anlamda bu.
edit: bu entryde okur-yazar bir neslin kaybedilmesi gibi bir konuya değinilmemiştir. yalnız o güne kadar gelmiş yazılı birikimden bahsedilmektedir. ve ancak çok acı bir biçimde görüyoruz ki; dini konularda insanları yobazlıkla suçlamaktan çekinmeyenler(bazı noktalarda haklı olarak) konu kemalist düşünceye ve devrimlere gelince yobazlığın alasını yapmaktadırlar. dil ve alfabe nasıl bir çağdaşlık göstergesi olabilir?
