Bir deli hüzün doğuyor dağlardan
Araf yıkılışları saplanıyor gönlüme
Kalbimin iniltilerini karla susturuyorum
Gözlerinde ölümüne korktuğum bir şey var
Bakma
Bir gelini vuruyor avcılar
Şiirler kan içinde
Ülkemin çocuklarını yoluyorlar kelimelerden
Göklerinden umut kesen bir yolculuk görünüyor
Dudaklarında bin endişe
Şimdi bir çocuk mayınlı yüreğimden geçiyor
Gazze dediğin Bosna değil mi
Kadim değil mi hüznün kendisi isminden
Mavi yaşmaklarda bir çiğ
Şiir dediğin
Kırılmış çiçek rüyalarındayım
Rüyalarım korkuyor
Derin kuyulara düşecek gibiyim
Yakıp yıkmalar tütüyor başında
Etme
Yol görünüyor yorgunluğuma
Susuzluğuma çöl düşüyor
Örselenmiş bir yürek düşüyor bahtıma
Nicedir yağmur ufkunda kalbim
Toz duman beliriyor ufkunda
Bulamıyorum seni
Kapılar ünlemlere açılıyor
istifhamlar kuruluyor yarlığına
Yıkılmış sanki gök, çatlamış arz
Gitme
Soğuk bir otobüs camı değiyor içime
Hüzün göçlerine ramak var
Toprağı umutsuzca seyrediyor bir çocuk
Karıncalar sessiz bir ayine durdu
Üzme
