bazı rock gruplarının değil % 90 ının yaptığı şey . türkiyede rock gruplarının temel mantalitesi takarım fişe gitarı, bulurum eski bir iki şarkı basarım coverı veririm kamyonu ( rock ritmi yürüyüşü ) biraz gırtlak patlatır kopartırım . mantık bu ! türkiye de rock grubu yok çünkü , alıcısı yok, kaldı ki metalin dünyada alıcısı kalmadı , bizim ülkeye yansıması da kolpa, duman, tnk, yüksek sadakat vs. gibi ne yaptığı belli olmayan çizgisi olmayan , balat oluşturamamış gruplardır . rockçıyız diyen tüm gruplara bakın mutlaka arabesk coverları ya da fasıl şarkılarından coverları var , bu rock değil , rock bir siyasettir , rockı toplumcu gerçekçi noktaya taşıyan hayatın içinde olması ve zeka unsurları barındırmasıdır bunun dışında yapılmaya çalışılan her şey nafiledir , çünkü zaman bunları çürütür , çürümeyen dünyaya mal olmuş gruplara bakın ya çizgisini bozmadan aynı riflerle müzik yapmıştır , ya da pink floyd gibi toplumun bir yansıması olmuşlardır yani isyan etmişlerdir , işte elektro gitarın koca koca kolonlara yayılan sesi bu isyanın müzikte ruh bulmuş halidir.
türk rockındaki temel problemlerden biri de bu. kanun, klarnet ve arabesk vari sözler ve vokaller rock ın dinamizmini yok etti. bunun evrimini başlatan kaan tangöze oldu ama grup bunu müziğine yansıtmadı. yüksek sadakat ın klarneti, gripinin kanun u derken oryantalist bir rock kavramı oluştu. 2000 sonrası değişimin en belirgin özelliği, 70-80 hatta 90 lardaki o sert tutumun kırılması gerçekleşti diyebiliriz.
