--spoiler--
bu olayın bir değişiği benim başıma geldi. yazlıkta bir arkadaşımla motora bindik. evden de uzaklaştık biraz. motorla gezdiğimizden de kimsenin haberi yok. neyse çıktık kasabanın en tepesine manzarayı seyrediyoruz. 3 arkadaşız iki de motor var. benim bindiğim motorun yanlışlıkla farlarını açık unutmuş süren arkadaş. biz başladık muhabbete. kolaydı biraydı laklaktı derken bi yarım saat geçmiş. evdekiler de yürüyüşe çıktım sanıyor. dedim çocuklar kalkın eve dönelim yavaştan. hava kararacak. bi arkadaş atladı motora yola indi. biz bindik, lan motor çalışmıyo. noldu ne bitti derken motorun sahibinden şu cümleyi duydum;
boku yedik, akü bitti.
ah işte o an, tam o an benim ölümü tattığım andır. kasabanın en tepesinden sahile inmek yürüyerek bir buçuk saat. hava kararıyor hafiften. ağzımı yüzümü kıracaklar. baktık motoru çalışan arkadaş daha gitmemiş, dedim dur allahının aşkına canım kardeşim nereye gidiyorsun? daha önce de sık sık bozulduğu için motorlar, çamaşır ipi taşıyor benim bu iki arkadaş yanında. motorları iple birbirin bağladık. kasabanın içinden bir geçişimiz var. trafik vızır vızır, iki tane motor iple bağlanmış. önde bir kız* ufuuuk ölüyorum yaa diye bağırıyor ama motorlar saatte 20yle gidiyor. eve kadar böyle geldik. o gün öğrendim ki istersen kendini unut, ama farları açık unutma genç..
--spoiler--
eski arabalarda daha da berbat olan durumdur.
başıma geldi bir keresinde. eski model bir clio * ile yol kenarında kaybolan küçük mp3 çalar kapağını aramak için yokuş yukarı bir yolda durdum. yanımda murat var, benden 3 yaş küçük. tabi arabayı patrondan aldık, eski meski; ama hafif makyajlı bir arabaydı. o yüzden önce o zamanlar takıldığım hatunun mahalleye sürdüm. ne bok yemeye gidiyosam, yaş küçük, ehliyet yok, araba abuk sabuk makyajlanmış, koca koca sis farları falan... motor desen bitmiş, akü eski...
kızın mahallesinde iki geçip hava atarken arabanın tüm farlarıda yaktım gündüz gündüz. kız tabi balkonda, ne acaip bir adammışım lan ben düşünüyorumda!
neyse, o gazla gittim parçayı aramaya, itfaiye yokuşunun başında park ettim arabayı. dörtlüleri yaktım, aceleyle farlarda açık kaldı tabi. lan valla billa 20 dakika sürdü, geri geldim arabaya oturdum direksiyon başına. muratta gaz veriyo, burdan kalkarken ne patinaj yapılır diye. ben de gaza geldim, ve yavşak yavşak gülerek kendimi pati çekmeye adamışcasına kontağı çevirdim. aman tanrım! tık tık... başka ses yok. murata acaip bir bakış ttım, noluyo lan gibisinden. abi bidaha dene, araba eski ya.. gibilerinden bir şeyler diyor. tekrar, tekrar, tekrar... yok abi, araba yokuşun ucunda kaldı. bildiğin işlek yol. geri geri vurdurma şansım yok. arabayı milim milim itip yokuş aşağı hale getirdik 10 dakikada muratla. vurdurdukta çalıştırdıkta akü şarj oldu.
senin neyine lan eski arabada sis farı yakıp hava atmak, dingil.
not: lan oğlum bari yakıyosun farları, sisleri neden yakıyon, hayvan gibi kocaman farlar.
Sabah farları açıyorsanız büyük ihtimal unutursunuz, çünkü zaten farların sabah yanık olup olmadığı çok belli olmaz. iyisimi kendinize farlara dokunmayı adet edinmeniz olabilir. Olaki akü boşaldıysa servis mervis uğraşmayın, sürekli kullandığınız sucunuzu arayıp durumu izah edin, yanında da bir su isteyin, hem suyunuz gelsin hem de arabanızı bedavaya çalıştırsınlar.
bazı model arabalarda hava atmak için kullanılan eylemdir. isminin ne olduğunu bilmediğim o araba özelliği kontağı kapattıktan sonra arabanın uzun farlarını yakan kolunu iki kere seklektör yaparcasına yukarı kaldırdığında arabanın farları bir kaç dakika yanık duruyor evet buldum o özellik yol gösterici olsun ve arabayı kitleyip eve doğru yöneldiğiniz de çocukların ''abi farlar açık kaldı be'' sözlerine ''merak etme o otomatik söner'' yanıtını vermeniz hava atmanıza neden olabiliyor.
