çileden çıkaran, gerekirse sağa çekilip ''al sen kullan çok biliyorsan!'' dedirten, gıcıklığına söylenenlerin tersini de yaptırabilen, her biri en az beş bin altıyüz seksen dört kez tekrarlanmış laflardır. örnekleyelim:
- bonusları da gaçırmıyon oğlum.
- bonusları mı?
- çukurlara giriyon diyom.
- onu anladım da bonus dedin ona şaşırdım.
- niye o kadar cahilmiyiz. baban herşeyi bilir yavrum.
- söyle o zaman bonus ne demek.
- işte bonus şey... kem.... küm... babana karşı mı geliyon lan sen. yoluna bak tüm bonusları topladın zaten.
- hala bonus diyo...
-dengesiz gidiyo...sarhoş o... çok yaklaşma....yaklaşma çok...yaklaşmaaa mesafe bırak!
+tamam baba fren denen bişi var!
-ulan her gün binlerce kaza oluyo ne freninden bahsediyosun...yaklaşmasana lan evladım!
+tamam ben dönüyorum şurdan...
-sinyal veriyosun di mi çocuğum?
+off...
Baba: yavaş yavaş. dikkat et. çarpma adama. olum dikkat et. arabaya çarpıcan.
Mağdur sürücü: ya durduk yere niye çarpayım baba yazık değil mi arabaya.
Baba: kes lan önüne bak.
bir abinin lafları kadar aşağılayıcı değildir. öncelikle bana karşı olan cümlelerine başlamadan bana ehliyet verene güzel cümlelerle girizgah yaparak cümlelerini sürdürür.
