genellikle kızlarda mevcut olan; ama erkeklerde de azımsanmayacak bir oranda kendine yer bulan fobidir.
nusaybin'de askerlik yapmak bu fobinin çozümü için birebirdir; zira orada karşılaşılan arılar arı değildir, bambaşka birşeydir. tamam eşek arısıdır, lakin bu tür, "eşek arısı" kavramına da yeni bir boyut getirerek arı fobisine sahip şahıs üzerinde nötrleşitirici bir soğuk duş (eksi 200 derece) etkisi yapmaktadır.
işin ilginç tarafı, bu devasa ebatlardaki arılar sürüler halinde dolaşmaktadır.
yani çivi çiviyi; daha doğrusu mıh çiviyi sökmekte, kişiyi çiçek gibi yapmakta, arı marı korkusu bırakmamaktadır.
çocukken her arı soktuğunda iğne olmadan iyileşemeyen insanın fobisidir. asıl sebebi iğne fobisidir. şiş bir kol ve bacakla seyahat etmek zorunda kaldığında arı lafını duymak bile ürkütücü gelmektedir. benden uzak çiçeklere yakın olsundur.
alerjim olmamasına rağmen sahip olduğum fobidir. bulunduğum ortam her neresi olursa olsun eğer bana yaklaşırsa kendimi kaybedebilir, kaçmak için sapıtık hallere girebilirim elimde değil.
alerjim olduğu için sahip olduğum fobi. arı geldiğinde eliyle uzaklaştırmaya çalışan insanlara "ya yapma ısırcak şimdii!!!" diye deli gibi bağırıyorum. arı gidene kadar hazır olda duruyorum.
Malesef fena halde bende bulunan şey.
Arıyı görmeyi geçtim biri yanımda herhangi bir şekilde "arı" dediğinde bile bayılacak gibi oluyorum. Çok denedim yenmeyi ama olmadı. Geçmiyor bu korku sırf bu yüzden yeşillik alanlarda korkuyla geziyorum. Kene bile korkutmuyor beni.
Köpek kedi örümcek hatta yılandan bile korkmam ama bu arılar beni öldürüyor.
Hepsi o arılı filmlerin suçu.
Bir de kargalar var tabi, ama o ayrı bir konu.
Aklıma geldi de bu yüzden dersin ortasında sınıftan kaçmışlığım vardır.
