ilk 3 şarkıdan sonra kasedi kurşun kalemle geriye sardığımız çocukluğumuzun muhteşem ötesi albümlerinden. sıkı bir metallica fanı olmam dolayısıyla o zamanlar gnr ı çok fazla sevmesem de yine de dinlerdim. nerde o eski rockçılar.
bugün 25. yaşını kutlayan, hard rock tarihinin en çok satanlarından biri olan, guns n roses'ın hayata getirdiği muhteşem albüm. dinlemekten asla bıkmayacağım tek albüm olduğunu düşünüyorum. Zira albüm içerisinde gereksiz tek bir şarkı yok. Benim kişisel favorim "my michelle". tabiki nightrain, paradise city ve rocket queen'inin de hakkını vermek lazım. Ama bir çok kişinin aksine " sweet child o' mine" adlı yapıta kanım ısınmadı bir türlü. Artık takıntı haline getirdiğim axl'ın aşkı için yazdığı bir parça olmasından mı, bu parça single olarak yayınlanana kadar albümün hak ettiği değeri görmemesinden mi yoksa bu şarkının guns n roses için fazla hafif kaçtığını düşündüğümden mi bilmiyorum...
albüm kapağında bir haç vardır ve köşelerinde ve ortasında grup elemanlarının kurukafa şeklinde çizimleri vardır. birçok guns n roses albümü gibi yapımcısı mike clink'dir
