annesi veya babası ne düşünüyorsa onu düşünmesi istenen nesildir.
zira bu gençler siyasi fikirlerini göstermeyi yahut siyasi konularda konuşmayı kötü birşey sanmaktadır.
örneğin liselerde bu durum çok görülmektedir.
oturup siyaset konuşmaya kalksanız çoğu kişi tv'de gördüklerini saçmalar ya da kv'den de öğrendiği üzere "bu ülke üzerinde oyunlar oynanıyor." der.
bir ihtimal de annesinden aldığı öğüt gereği -"sakın siyaset konuşma, fikrini belli etme"- susmasıdır.
ayrıca bu gençliğin az bir şey politik olan bireyleri de "reisler" ve "yoldaşlar" arasında mahsur kalmıştır. hoş onlar ortam yapma çabasındadır da neyse... bu duruma sebep olan ayrı bir unsur ise "memleketi sen mi kurtaracaksın?" cümlesidir.
elimde fırsat olsa bu cümleyi türkçe'den çıkartırım o derece doluyum sözlük.
neyse cümlelerime son verirken almanya'da yaşayan teyzeme, şırnak'ta vatani görevini yapmakta olan abime ve kaynımla birlikte yaşayan baldızıma ayrıca kayınçolarıma selamlarımı iletmeyi bir borç bilirim.
din hurafeleri ile beyinleri laçkalaştırılan,
akla-mantığa aykırı efsanelerle,
bir taraftan, dehşet,
diğer taraftan ''ödüllendirme'' senaryolarıyla,
düşünme yetenekleri yok edilen gençlerin,
tapınmaya zorlanması,
kendini sadece din ve tanrıya adaması
ve ülke siyasetinden uzaklaştırılmasıdır.
gazete okuması engellenen, felsefe kitaplarına ulaşması engellenen nesildir. öylesine yoğun bir medya çemberiyle sarılmıştır ki bu kuşağın çevresi, kendisine ait bir fikir üretmesi bu dünyada bana da ait bir düşünce var demesi neredeyse imkansızlaşmıştır. sonuç olarak ortaya aynı şeyleri düşünen aynı şeyleri yapan milyonlarca insan ortaya çıkmaktadır.
apolitik olmak isteyen gençlerin sayısından daha azdır.
yaşama bakış açısı, bireyin kendi tasarrufundadır. birilerinin gelip, baskı ile, sen düşünmeyeceksin, sen bu işlere karışmayacaksın demesinin, karakteri oturmuş, ayakları yere basan bireyler için pek bir anlam ifade etmeyeceği aşikardır.
sonuç olarak bizim gençlik, içinde bulunduğu, dünya sikime, minare götüme felsefesini kendi seçmiştir. kimse de kalkıp bu durumdan şikayet etmesin. seni-beni sindirip, siyasi meselelerden uzaklaştıranlar, her gün meydanlara çıkıp, hakkını arayan diğer gençlere neden bir şey yapamıyor diye sorarlar adama.
