yazar burada, öğrencinin herhangi bir derneğe üye olmasını yasaklayan zihniyeti ciddiye alan sözlükçülerin, her türlü politik, fikri tartışmadan öcü görmüş gibi rahatsız olduğu anlatıyor.
kutsallaştırılmış değerler var ilkokuldan beri toplu aşılar gibi beynimize zerkedilen, ve sınıf başkanlarımız var azıcık aykırıları ispitleyen. şaşırmamak lazım.
bir egzersiz önerisi: en sarsılmaz, en tartışılmaz inancınızı alın. varsa evdeki kaynaklardan, yoksa hz. google aracılığıyla tersine görüşlere ulaşın. olabildiğince tarafsız gözlerle, sanki konu hakkında hiç fikriniz yokmuş gibi okumayı deneyin. sıkı sıkıya bağladığınız düşüncelerinizin (dogma da derler) iplerini bir süreliğine serbest bırakın.
dikkatli olun: her okuduğunuza inanmak, serbest bıraktığınız yerine sabitleyeceğiniz yeni fikirler olarak dönebilir. düşünce fikslenmediği zaman* gelişecek alan bulabilir. unutmamak lazım, "benim" sandığımız düşüncelerimiz de tıpkı şiddetle karşı çıktıklarımız gibi beynimize zorla sokulmuşlardı. sorgulamak iyidir, dinlemek de iyidir. belki sırtımızı döndüğümüz biri bize hayatın anlamını anlatıyordur; kaçırmamak lazım.
