bilgi birikimi carpik curpuk bildikleri 50 kelime ile ile sinirli olan her hastaliği tendürtiyotla tedavi etmeye çalısan toplumlarda konusulacak bir şey olmadiği için yalan yanlis da temellerde olsa politika konusulur.
olgulari lastik gibi ceke uzatan pireyi deve yapan osuruktan nem buluttan çiğ kapan bu bünyeler ezberledikleri cümlelerle çan çan eder.
üstüneüstlük meraklari sadece günlük post kapma savaslarindan fazla bir şey muhteva etmedikleri için kulaklarindan tutup bilmedikleri bir yerlere götürdüğünüz vakit apişir kalirlar.
son bir kaç senedir muğlak kavramlar üzerinde siyasi rant peşinde kosuluyor. hiç bir proje üretmeden kodum mu oturturum hadi lan ordan tarzi mala da davara da faydasi olmayan kafa ütülemeleri görmekteyiz.
yürüşler ile olaylari çözeceğini sanan bazi salim kişiler, hala ve hala ittihatciliktan kurtulamayan kişiler, köylü kurnazliğini ve şapsalliğini şiar edinmiş tatlı su kurnazlari ve aklı mantiği bir kenara atip ibişliğe soyunanlar girladir.
bu kişiler zaten katmer katmer olmuş sorunlari kangrenlestirmekten baska halt yapmadiklari gibi höt dendi mi kacacak delik ararlar. eh bunlara güvenip yola cikan gercekten inanmiş kişiler ise şapa otururlar.
bizim gibi dış ceperden gelişmiş gibi gözüken ama iç ceperleri gelişmemiş toplumlarda siyaset rant kavgasindan baska bir şey değildir.
meslek sahibi olan kişi bu rant kavgasina bulasacağina kendi mesleğinde evrensel boyutlara layik olabilmek için kendini geliştirir. mesela mesleğinde fevkalade basarili bir doktor için iktidar ve muhalafet pek umrunda olmaz.
ama bizim gibi sadaka ile geçinmek isteyen köse dönücülerin yamanacaği ilk adres elbette siyasettir. arpaliklardan pay almak için yaşa yahut allah belani derler. bugun onun için bok olan yarin onun için -sakali kapinca- cennet elmasi olabilir.
cokca telaffuz edilmiştir. işte 12 eylul 1980 darbesi ve özal işte apolitik kusak yetiştirdi falan filan diyerek.
peki 12 eylul darbesinin kendiliğinden olmadiğini düsünebiliyorlar mi? esasinda ayni temelde yükselen iki düsüncenin birbirine girmesinden ötürü kitlenmiş bir meclisin ve ebesinkini tersten görmüş gordiyon dügümünden daha beter cetrefillesmiş bir sistemi kesip atmak herhalde ugrasip çözmekten daha basitti.
bu zannedilmesin ki bir darbeperverim. fakat objektif gözle bakıldıgı, idelojik mercekler bir kenara atildiğinda arastirmalara gömüldüğünüzde darbeyi yeserten sebepleri ayan beyan göreceksiniz.
iş bu suretle aklı, mantığı bir kenara atip develik yaparak politik oldugunu iddia eden ezberledikleri üc bes cümle ile artik ideolojileri zarfinda bayrak sallamaktansa apolitik olup kafayi dinc tutmak evladir.
hiç olmazsa kahve muhabbetlerinde al kızı ver papazi muhabbetlerinin gündemde oldugu tarih bilgisinin hurafelerden ve dogmalardan ibaret olan ummanlarda kürek cekip ne yapacaksin?
herneyse günün anlam ve ehemniyetine binaen mikrofonlarimiza nazan öncelden geliyor: sokarim politikana
şaka bir tarafa, güncel politikaya kafa tutmak da bir görüştür nihayetinde. "bana göre süt, onlara göre çikolata" olan ideolojileri savunmak da bir çeşit politikadır. fakat "apolitik" dediğimiz nane, politikadan bihaber olmaktır. bir elinde cımbız, bir elinde ayna durumudur.
ikisini birbirine karıştırmayın. karıştıran çok ama siz sürü psikolojisine kapılmayın.
apolitiklikle belirli bir ideolojiye kendini ait hissetmemeyi özdeş tutanların önermesi. oysa biraz düşününce, politik olma durumunun, sag, sol, ust, alt ile degil de, hayatin kendisi ile ilgili oldugunu anlamak şaşırtıcı olabilir. bazen bu belirli bir ideolojiye kendini ait hissetmeme durumu bizim beyin damarlarımızı koruyan çok önemli bir şeyde olabilir.
bu ülkede "apolitik olmak" deyince nedense belirli bir ideolojiye sahip olmamak akla geliyor. yanlış!
evet, benim tabirimle, yani apolitik olmayı belirli bir ideolojiye kendini ait hissetmeme olarak algılamazsak, belki "gerçek" apolitik gençlik koyundur. fakat günümüz türkiye'sinde gerçekten apolitik bir insan olduğuna da inanmıyorum. çünkü gerçek anlamda siyaset insanın doğasında olan bir olgu. politik olmak da böyle bir şey. beu önermeyi yaparken ki düşünce belirli bir ideolojiye ait olmayan insanların apolitik olarak gösterilmesi ve bunlara bok atılması ise durum, insan önce kendine, kendi ideolojisine dönüp bakmalı diye düşünüyorum. bu ülkede maalesef ki "politik koyun" lar "apotilik koyun" lardan daha fazla. birisi senin için düşünüyor ve sen hiç sorgulamadan, bir sual dahi sormadan onu alıp kabul ediyor, kendine dünyevi ideoloji yapıyor ve o düşüncenin koyunu oluyorsun. sonra ne oluyor? savunduğu fikri allah'ın ayeti imişcesine savunuyor cevval kişi. her söze kulak tıkıyor.
bunu şöyle açıklamakta mümkün: dünya üzerinde bir oyun oynanıyor. herkes bir tarafı tutuyor fakat apolitik denilen adam bir tarafı tutmuyor. bunlar sahneye de çıkmıyor. fakat "text" i biliyorlar. bi' nevi oyun bozanlar. çünkü biliyorlar ki politik olma uğruna benimseyecekleri iki görüş içinde de çürükler var. bu çürüklüküğü insanlar bazında da alabiliriz, ideolojinin çürüklüğü bazında da. ve "hangi taraf daha temizde ona vereyim" insancıklarının aksine, bir torbada bir çürük olduğunda torbadaki diğer mahsülerinde çürüyebileceklerini bilir bu "apolitik" genç. politik gencimizi ise sadece bu oyuna bir figüran olarak katılmış bulunmakta olduğunu kavrayamıyor. çünkü ona empoze edilen, öğretilen düşünce kalıpları içinde düşünebiliyor. kendi içindeki rolü sorgulama fırsatı yok. öyle bir yeteneğe sahip değil.
işte bu oyunda rol almayı reddedip güzel bir dünyanın hayallerini kuran apolitikler asla politik bir görüşe sahip olmayan, sorgulama yeteneğinden mahrum kişiler değillerdir. sahnede rollerini icra eden maksimum aidiet duygusuna ve sıfır sorgulama yeteneğine sahip oyunculardan farkları başkalarının duyu organlarıyla yaşamıyor olmalarıdır.
dediğim gibi bu insanlar bu başlık altına yazı yazan çoğu kişinin algıladığı "politik" insan değildir belki. fakat bence kendisi "apolitik" değildir.
ha birde, sağcı veya solcu olsun ikiside bu arkadaşlardan hazzetmez. hatta nefretle bakarlar.*
kendi aralarında muhabbet eden bir grup koyun olmayan gencin yanından geçen tikican hanımkızımızın gözüne masanın üstünde duran deniz gezmiş resmi takılır ve olaylar gelişmeye başlar:
- eaa bu kiem?
+ deniz gezmiş minecim tanımadın mı
- o kim ki
+ devrim şehidi, idam edildi
- aa ama bu adam çok yakışıklı nie asmışlar kie onu??
+ tamam mine tamam sen git alışveriş falan yap off..
80 sonrasi toplum muhendislerinin uygulamaya koyduklari toplum insa projelerinin urunu gencliktir. burada apolitik genclik kavramiyla kasdedilen, yasadigi dunyanin sorunlarina duyarsiz, ilgisiz, ulke gundeminden habersiz, -tesbihte hata olmasin- dunya yansa donup d.tunu isitan, bireyselligin dibine vurmus genclik ise dogru bir onermedir.
gerci politize olmanin bir siniri veya ne kadar olunmasina dair kabuledilen bir norm olmadigindan nasil veya ne kadar politik ya da apolitiktir diye bir yargiya varmak mumkun degil. sayet gelecegin teminati olarak bakilan ve oyle de olmasi gereken bir genclikten bahsediliyorsa, bu gencligin de en azindan yakin gecmisini, dis dunya ile olan munasebetleri, az cok uluslararasi gelismeleri takip etmesi beklenir. koyun deyip asagilar bir tavir sergilemek cok dogru degil. hele koyun diyenlerin bundaki payini heap ettigimizde kendi eserlerine yaptiklari yakistirmanin kendilerinde olan bir vasifa isaret ettigi de unutulmamali.
dogru önermedir. ülkemin gencliği resmi kurumlarda bayrak asıldığını görünce "bu hafta ne var lan yine bayrak asılmış" diyecek hale gelmiştir. * politik ol denildiğinde illa git bir partiye üye ol denilmiyor ki, o zaman zaten siyasi olursun; ki bu da apoltiklikten kurtulduğun anlamına gelmez. politika üzerine bir fikrin olsun, ülkenin politik degerlerini bil, ülkenin kötü giden yönlerini düzeltebilmek için bir düşüncen olsun eger bunlar yoksa apolitiksin demektir. istediğin kadar siyaset yap, o parti bayrakları altında yapılan konusmalar katıl, hatta slogan at yine de apolitiksindir. cünkü düşünmeden sadece cıkar veya gelenek ugruna gitmektesindir sen oraya. insanlar tartısmasını bilmiyor kavgaya dönüşüyor her politik tartısma deyip cekilirsen kenara işte bu hale geliriz. *
şimdi nazım hikmet'ten bir dize koysam ne komünistliğim kalır ne dinsizliğim, kahvehane kültürü ülkeye sahip oldu diye bosuna demiyoruz. * karmadan korkan karma gibi olsun be.
--spoiler--
ben yanmasam
sen yanmasan
biz yanmasak
nasıl
cıkar
karan-
lıklar
aydın-
lığa
--spoiler--
gençlerin politikayla ilgilenmediği genellemesi bence yanlıştır, hemen hemen kimle konuşsam muhabbet uzayınca bir yerinde illa ki siyasetten, gündemdeki olaylardan bahsedilmekte. en ummadığınız kişileri bile konuşurken görünce $a$ırıyorsunuz.
tabi herkes aynı değil, çekiniyor bazıları siyasi görüşünü söylemekte ama bu onların apolitik olduğu anlamına gelmez bence.
yanlıs onermedir.
bir kere zaten politikayla ilgili yorum yapan herkes politik degildir. ne oldup ne bittiginden haberdar olma amaclı gelişmleri takip etmek ya da yeri geldiginde dusuncelerini ortaya koymak bi insanı politik yapmaz. ciddi ciddi oturup arastırmak, dusunmek ve bu dogrultuda hareket etmek gerekir ki herkesin tercihi bu yonde olmak durumunda degildir. herkes politayla ilgilnmek zorunda degildir.he deniliyorsa ki "hayır efendim boyledir işte politik degilse koyundur" diye, koyun dolu ortalık.*
hem zaten genclige koyun demek için apolitik demek de sart degildir, hatta bir cok politik genc, gercek anlamda koyun olabilmekte. ülkenin yuzde doksanı koyun yahu.
genclik degildir tek suclu. zamanında sindirilen ailelerdir. sindirilmeye boyun egen ailelerdir. "biz cektik cocugumuz cekmesin" mantıgıyla hareket eden zihniyetlerdir.
olmadı bugun gidin bakın doguya, egitimden once cep telefonlarının en ust modellerini ilginc sekilde rahatlıkla gorebilirsiniz.saglıklarından oncelikli olarak tum markalara dair özentiyi orada elle tutulur halde gorebilirsiniz. yada cocukların ellerine her turlu uyusturucuyu tutusturan devlet adamlarını*.
dogudaki genclik ne kadar sucsuzsa batıdaki genclik de aynı derecede sucsuzdur. birine sahip cıkılmaz, digerine cok fazla sahip cıkılır. bu durumda koyun oldukları için gencler degil, o gencleri bu hale getirenler suclanmalıdır.
apolitik gençliğin koyunluktan farklı bir statüde bulunmadığını belirten eşitlik.
Gençler politik olacaklar diye bir kural mı var? O zaman ilkokula yazdırıldıkları gün bir siyasi partiye de üye yazılsınlar, mesele hallolur.
Aslında burada söylenmek istenen, gençlerin politikayla uğraşmadıkları değildir. Politika ile uğraşmak zorunda da değiller zaten. Mesele, gençlerin kendi tarihini bilip bilmemeleri, genel kültür seviyelerinin düşüklüğü ve memleket meselelerine olan duyarsızlıklarıdır.
Bundan 28 yıl evvel gençler çok politiktiler ve birbirlerinin gözünü oydular. Yine öyle olmalarını mı istiyorsunuz?
Deniz Gezmiş örneği çokça verilir oldu. Burada deniz gezmiş'in güttüğü ideolojiyi takip etmek ile deniz gezmiş'i tanımak arasında büyük fark var. Deniz Gezmiş'i tanımıyor diye çemkiriyorsun, peki sen doktor nazım'ı ne kadar biliyorsun? ya da Bahaddin Şakir'i?
Yalnız ilk entry'de verilen örnekte şabalak kızın verdiği "deniz gezmiş beni tanıyor mu" meselesi apolitiklikten ziyade duyarsızlık, umarsızlık, basiretsizlik ve gerizekalılık örneğidir, bu sebeple de her gence yapıştırılması son derece yanlış olan bir etikettir.
Çünkü ne yazık ki, gençler, sadece ideolojisinin peşin gittiği ünlü kişileri tanımaktadır. Deniz Gezmiş'i tanıyıp küfür eden de çok genç var memlekette, hatta sözlükte.
Dünyanın başka yerlerinde de gençler haldır haldır politikaları ve memleket meselelerini tartışmıyorlar. Çünkü onların yerine tartışan devlet adamları var.
Bizde devlet adamları genellikle işe adam koyma, ihale takibi gibi daha önemli meselelerle meşgul olduklarından, bu gibi gereksiz konulara vakit ayıramıyorlar. Eee, devlet adamının yapması gerekeni gençlerden beklerseniz hata edersiniz. Balık baştan kokar değil mi?
Peki bunu nasıl aşabiliriz?
Bunun tek bir yolu var. Eğitim.
Gençleri eğiteceğiz. Gençleri bilinçlendireceğiz. Tüketimin yanında üretime de yönlendireceğiz ki, tüketim manyağı olan gençler, tüketmek için üretmenin gerekliğini bilsin. Bu bilinci kazanan, zaten deniz gezmiş'i de bilir, doktor nazım'ı da öğrenir, uygarlık ve gelişmişlik için gerekli kriterlere de vakıf olur.
Yapılması gereken, gençleri sürekli suçlamak yerine, gençleri eğitmek ve yetiştirmekle mükellef insanların üzerine gitmektir. Bu ülkede kitap satış miktarı yok denecek kadar azdır. Peki neden? Çok pahalı olduğu için mi kimse alamıyor? Hayır... Kitap okumak ibneliğe eş görüldüğü için. Kitap okumak ineklikle bir tutulduğu için. Okullarda inek tabir edilen öğrencilere nasıl muamele edildiğini hepimiz biliriz değil mi? Kitap okuyanla dalga geçen, onu küçük gören ve asıl önemli olanın gezip tozmak, eğlenmek, bu dünyanın nimetlerinden faydalanmak sanan gerzek insanları yontmak bu meselenin anahtarıdır. Evet gezelim, eğlenelim, ama kütük olmayalım.
Burada en büyük görev ana babalara düşmektedir maalesef. Her zaman yazdığımız gibi, dedikodu peşinde koşan, o altın günü senin bu dolar günü benim gezen, kimin şeyi kimin götünde bunun muhasebesini yapan bir annenin ve akşam yemeğini can havliyle bitirip soluğu kahvede alan, ona buna küfür eden, tarih, fizik, matematik deyince bön bön bakan bir babanın bulunduğu aile ortamından kesinlikle bir einstein çıkmaz. Kimse kusura bakmasın. Bu bir genelleme değildir, bu türk aile yapısında çoğunlukta olan bir meseledir. Kaldı ki, insanlar, her ay faturalarını ve taksitlerini nasıl ödeyeceklerini düşünmekten önlerini görememektedirler ki çocuklarına nasıl faydalı olsunlardır.
Mesele futbol olunca teknik direktörün kıçındaki kılların sayısını bile bilen, ancak tarih, memleket dediğin zaman bön bön bakan genç insan sizce kimin eseridir?
Ya hangi mankenin kaç kişinin altına kaç kere yattığını ve kaç şiddetinde orgazm olduğunu pek iyi bilen ama memleket dediğin zaman kalas gibi kalan genç kız kimin eseridir?
Bakınız, şu andaki gençlere yapabileceğimiz hiçbir şey yok. Ama alabileceğimiz fevkalade önemli bir tedbir var; çocuklarımızı gerektiği gibi yetiştirelim, çocuklarımıza kitap okumanın gereğini ve önemini aşılayalım. Bari bir sonraki nesli kurtaralım. Zararın neresinden dönersek kardır. Başka da çare yoktur binaenaleyh.
--spoiler--
dincileri, faşistleri, çetecileri, düzenbazları, iki yüzlüleri, sözünü tutmayanları, koltuk sevdalılarını, bölücüleri ya da politik komedi oynayanları mı seçmek zorundayım?
--spoiler--
apolitik kavramının daha doğru açıklanması gerektiğini kanıtlayan gençlik için yapılmış tespittir. olaylara tepki olarak kişilere ve kurumlara tavır olmak apolitik olmak değildir aksine uygun koşullar oluştuğunda herkesten daha fazla politize olunabileceğinin kanıtıdır. apolitik kelimesinin ulu ortada her tarafsız insana kullanılması anlamından uzaklaşmasına neden olmuştur. meclise tümden gıcık olmanız ya da mevcut partilerde aradığınızı bulamamanız apolitik olduğunuz anlamına gelmez. amaçsız, nedensiz boşuna boşuna yaşamaya kararlıysanız, hiçbir işe yaramamakta ısrarlıysanız, hedefiniz ve bu hedefe ulaşmak için belirlediğiniz bir yolunuz yoksa apolitik olmanız yüksek ihtimaldir. bunun dışında ben mevcut siyasileri beğenmiyorum öyleyse apolitiğim diye bir şey yoktur. apolitik olmak için daha bir boş, daha bir amaçsız, daha bir bi'haber olmak gerekir ki bir devletin başına gelebilecek en kötü şey apolitik insan özellikle genç sayısının artmasıdır.
hiçbirinin tam anlamıyla politik olması gerekmeyen, ancak apolitizasyon ile tam bir tüketim manyağı haline getirilen insan grubuna yapılan tanımdır. önemli olan bu insanların iyi veya kötü olması değildir, etrafında, etrafımızda olup bitenin farkında olmasıdır. bu insanların kafasındaki kürt kötüdür köpektir veya türk en büyük $eklindeki ibareler tehlikelidir. tabii ki insanın içinde bulunduğu toplumu sevmesi doğal bir olay, ancak bu gençler öyle bir doldurulmu$ ki, bayrak+atatürk+türk dı$ında hiç bir $ey bilmemekteler.
dincileri, faşistleri, çetecileri, düzenbazları, iki yüzlüleri, sözünü tutmayanları, koltuk sevdalılarını, bölücüleri ya da politik komedi oynayanları mı seçmek zorundayım?
niye ?
ne dinazorları babam yerleştirdi oraya diyen dincilere, ne racon sevdalısı faşistlere, ne işi gücü üç beş orospuyla yatıp para kazanmak olan çetecilere, ne önüne gelene yalan söyleyen düzenbazlara, ne herkesin karşısına gelince "valla seni çok seviyorum" diyen iki yüzlülere, ne şunu bunu yapıcam diye başa gelince sözlerini tutmayanlara, ne sahip olduğu mevkiyi yitirmemek adına kurumunu yokedenlere, ne türkiyeyi temsil ediyorum diyen türkiyeyi bölmek isteyenlere ya da palyaço kostümü giymek dışında herşeyi yapan şarlatanlara "lider" demiyorum.
bu admalar senin liderinse, sen de demek ki onlar gibisin ve kimliğini gizliyorsun.
ve doğaldır; insanoğlunun %95'i hiç bir boka yaramaz.
geriye kalan %5 de uğraşır durur.
ya üç beş kuruşa girebildiği işlerde şirketlerin tüm yükünü sırtına alır, ya düşünceleriyle etrafını aydınlatır ve taşlanır, ya bulunduğu ülkeyi "ülke" yapar, ya da dünyasını geliştirir.
gerisi de; eğitmeniz durumunda hayvanların yapabileceği eylemleri gerçekleştirir.
geçtiğimiz gün bir maymunu getirdim koydum laptopun başına, klavyedeki tuşlara basarken sözlüğe üye oldu misal.
