türkiyenin başına gelebilecek en kötü şey. halkların kardeşliğinin halkların savaşına dönüşeceği an. yazık olur kurtuluş savaşında canla başla savaşarak kazandığımız bu vatana.
(bkz: iç savaş)
merak ediyorum, acaba o kişi orada ölürse, cenazesini kimler gelir alır, ta oradan urfa' ya nasıl gelir o ceset. bir töröristin cesedi bile geçirilirken kıyamet kopar gibi oluyor, son zamanlarda devlet poster açılmasına bile izin vermiyor cenaze araçlarının geçişinde, ama yine de aklıma geldi hayal etmeye çalıştım içinden çıkamadım.
onun artık bu dünyada nefes almadığını öğrenince ilk yapacağım şey derin bi nefes almak olacak. ama o şerefsizler bunu da bizden bilirler. bir de kendimizi kanıtlamamız gerekir biz öldürmedik vallaha. biz öldürecek olsak bunca sene vergilerimizle beslemezdik. onu her akşam yatarken dua eden şehit annesi öldürdü.
aponun gebermesi ile iç savaş çakacağını düşünen heyecanlı gençlerin sakinleşmesi gerekir. apo, piyon olarak vazifesini yapmış; sümkürülen mendil misali gibi buruşturulup atıldığı imralıdaki köşesinde gebereceği anı beklemektedir. leşi de erbil taraflarına gömülür ancak.
efsaneye dönüşecek, sempatizanlar azacak, bombalar patlayacak, ,insanlar ölecek, bağımsızlık istenecek, çocuklara apo adı verilecek, diller daha bir uzayacak. şahsen ölmesini isterim. amma sonuca baktığım zaman allah ona uzun ömürler versin milletin huzuru, sukuneti için.
