sevmek ama sevilmemek, sikilmek ama sikememek, hayatın kazığını haklı olarak yemek. içten içe yok olmak arzusuyla tutuşup yaşama içgüdüsüne yenilmek, lüzumsuz olmak, çok lüzumsuz olmak ama bunu farketmemek.
acaba apaçiler apaçi olduklarinin farkindalar mi?
apaçi olmak onlar için bir anlam mi ifade ediyor, onlari yuksek bir mertebedeymis gibi, havaliymis gibi mi gosteriyor kendi iclerinde?
apaçi olanlarin saygideger oldugu bir toplum mu var?
