bu zihniyetin yaygın bir versiyonu da tamam vericem deyip 500tl.lik evi nasılsa bunlar birkaç kişi birleşip ortak öderler o zaman 1000.tl yapayım kira bedelini de hem ben kazanayım hem onlar şeklindedir.
son derece haklı zihniyettir. öğrenci evi denen ahlaksızlık ve fuhuş yuvalarında hangi sapkınlığın döndüğünü çok iyi bilen zihniyettir. gece yarılarına kadar öğrenci evlerinde karılı kızlı parti verildiğini bilen zihniyettir. sabahlara kadar gürültü yapıldığını bilen zihniyettir. belki aliemle çoluğumla çocuğumla yaşıyorum senin ahlaksızlığını görmek zorunda mıyım ben kişiliksiz! ben olsam bende bulunduğum apartmanda bu sapkınları istemem.
not: bende öğrenciyim
not: sonuna kadar türkçüyüm ve ahlaklıyım var mı bir sorun?
mülkiyet hakkı elinden alınması gereken zihniyettir, hatta onun hiçbiryerde barınması mümkün değildir.
edit: ev sahipleri isyanda.
edit: senin evini sikeyim hacı.
yaramaz veletlerini ödevlerini yaptırmak için üzerimize salandır. be amk koyduğum, hem bizi istemiyorsun hem de kendin bile baş edemediğin veletleri benim üzerime niye atıyorsun arkadaş?
bizde seni ve senin gibileri istemiyoruz... çıkın gidin ulan şu apartmandan. zaten siz de benim gibi kiracısınız. ev sahibi bile değisiniz, beni istemiyorsunuz. asıl biz sizi istemiyoruz... pislikler be...
bitmeyen, tükenmeyen zihniyettir. öğrenci kişisi dünyanın en iyi insanı olsa kimseye hiçbir şekilde rahatsızlık vermese bile apartmanda öğrenci istenmez.
bir gün söz konusu öğrenci evlerinin birindeyim. geceye doğru acıktım mutfağa gittim dolabı açtım tabiki bomboş. zaten bulaşıklar birikmiş bir şey yapacak olsam önce bulaşık yıkamak gerek. bu saatte marketler de kapalıdır dedim. gece açık olan sürekli dürüm sipariş ettiğim bir mekana sipariş verdim yarım saate geldi. tam yemeye başladım kapı çaldı. karşı komşu kapıda bağırıp çağırmaya başladı. istemiyorum sizi apartmanda beni rahatsız edemezsiniz falan filan. meğer servis elemanı gerizekalı karşı dairenin ziline abanmış. ben olaya uyanınca atağa geçtim hemen. daha önce karşı daireye gelen iki kargo yanlışlıkla bize gelmişti. bu defa ben bağırıp çağırmaya başladım kontrolümü kaybetmek üzereydim. en son "lan evde açlıktan kıvranıyorum hiç bunlar öğrenci bi tabak yemek vereyim demiyosunuz. gel bak dolaba var mı yenecek bir şey" gibilerinden saydırdım. evde var 5 tane toraman hepsi kapıya geldi zaten. adam tırstı mı üzüldü mü bilmiyorum tamam kusura bakma diyip gitti.
Aslında daha çok büyük şehirlerde yaşar bu zihniyet. Mesela ısparta, küçük bir yer burası. yerli halkın geçim kaynağı askerler ve öğrenciler. Burada öğrenciye ev verilir, verilmek zorunda. Ama istanbul'da mesela, adam öğrenciye kiralamazsa pek ala başkasına kiralayabilir, seçeneği çok. Apartman için de aynısı geçerli, ev vermeyen biri apartmanda da istemez.
