apartmana girildiğinde çoğu zaman iştah açan ve umarım bizim evden geliyordur dedirten koku. tabi berbat versiyonları da olabilmektedir şuan bizim binada olduğu gibi bina bildiğin soğan kokuyor.
eve girersin kızartma kokusu apartmanı sarmıştır. patates biber patlican kabak domates kokuları büyülemiştir aç karnınızı. sizin evden geldiğini umarak hızla adımlarsınız merdivenleri. kapı açılır koku yok. frodonun yüzüğü golluma kaptırmış haline döner suratınız. komşu komşu bizde insanız dedirten kokudur.
bizim, biz türklerin ne yazık ki hala gerçek bir şehrimizin olmadığını gösteren somut veridir.
tayyip erdoğan gibi bir köylünün - sosyolojik anlamda- yönettiği bir ülkede apartmanlar yemek kokar. normaldir ve elbette iğrenç...
yemekten yemeğe değişecek tepkiler verdirten durumdur. bir işkembe çorbası kokusu var, bir de mis gibi ev yemekleri kokusu var. şimdi ikisine verilen tepki aynı mı olur?
eger acsaniz insanin agzini sulandiracak kokur bir de yapilan yemek kizartmaysa...
ramazan ayindayiz. cok dusuncesiz komsularim var. insan 'su yavrucak tek yasiyo yemegi yoktur' diye dusunup ikram etmez mi hic?
cok ayip.
dışarıdan gelmişsinizdir, karnınız zil çalıyordur. tam asansörden indiğiniz anda birden burnunuza bir yemek kokusu gelir. tam olarak hangi yemek olduğunu anlayamazsınız ama koku çok güzeldir. bir an aklınızdan ''lan yoksa bizim evden mi geliyor'' dersiniz. büyük heyecanla zile basarsınız. hemen koşarak mutfağa bakarsınız o da ne !!! tencere de pırasa var. büyük hayal kırıklığına uğrarsınız. karşı komşu da ise o akşam ziyafet vardır.
