apartmana girildiğinde çoğu zaman iştah açan ve umarım bizim evden geliyordur dedirten koku. tabi berbat versiyonları da olabilmektedir şuan bizim binada olduğu gibi bina bildiğin soğan kokuyor.
yalnız yaşayan er kişinin iş çıkışı eve gidememesinin tek nedenidir efenim! o aç karınla ben nasıl gireyim şimdi o arpartmana, o heryeri kızartma, güveç, efendime söyliyim dolma kokan apartmana! ulan bi insan da demez mi bizim alt komsu ya da karsi komsu yalniz, sap yasio yazik, garibana bi yemek verelim de ev yemeği yesin diye be!
o apartmanda hala içinde bir kap yemek kaynayan evlerin olduğunu bilerek içinizin huzur dolmasını sağlayan kokudur. kendinizi evinizde annenizin sımsıcak huzur dolu kollarında hissetmenizi sağlar. eğer zaten aileyle kalıyorsanız - bak falanca bugün şunu pişirmiş sen de bize yaap diye annenize çemkirirsiniz. o apartmanlarda yaşandığına dair bir izdir bu kokular.
apartman kapısından girdiğimizde, " oh ne güzel kokular geliyo , kesin bizdendir " denip koşar adımlarla o güzel şeyleri yemek için eve varılır. sonuç hüsrandır. o kokular komşu hanım teyzenin evinden gelmektedir.
bu konu bize duyarlı olmayı anlatmaktadır. özellikle apartmanda bekar, öğrenci, yaşlı ve maddi durumu iyi olmayanlar var ise...
pasta, börek, güzel bir çorba hele hele ıspanaklı yanıç gibi şahane bir kokuysa kişinin bir an ümitle dolması ve kokunun kendi evinden geldiğini hayal etmesiyle devam eden bunun sonucunda çoğu kez kendi evinden gelmediğini öğrenip hayal kırıklığı yaşadığı ve 'hangi komşu yaptı acaba?' diye düşünerek sonlanan, nadiren de kokunun kendi evinden gelmesiyle neşeye garkolmasına neden olan kokudur.
apartmana kosar adim girmis kisinin midesinde bir orkestra prova yapiyorsa, buyuk bir umutla anahtari cevirdikten sonra annesinin evde olmadigini, dolayisiyla yemek kokusunun kendi evinden gelmedigini anladigi an, hayal kirikliginin zirveye ulasmasina sebebiyet veren koku.
