atatürk'e saygı duyduğu kadar mehmetçiğini de seven halktır.
evet,
yer; anıtkabir.
güneş tepede. sıcak felaket.
ama orada mehmetçiğimiz gözünü dahi kırpmadan nöbet tutuyor.
her ne kadar zor şartlar altında da olsa kıpırdamıyor.
ve halk mehmetçiğin bu halini görüyor.
"bu sıcakta, bu çocuklar zorda" diye düşünüyor.
sonra hep birlikte mehmetçiği ellerindeki kalp şeklinde kağıtlarla yelleyerek serinletmeye çalışıyorlar.
dünya iki dakikalığına güzelleşiyor.
onun yerine asker neden sabit durmak zorunda ki? askere gölgelik yapsınlar, su versinler. üsten böyle ince ince su fışkırtan bir düzenek yapsınlar onlar da yanmasın. durduk yere insana eziyet neden çektiriyorsunuz ki? bide bunu öven var.
yapmayın geynçler askeri o sıcağın altında bekletmek esas sorun zaten.
askerimize verilmiş bu zor görev, anıtkabir ziyaretçisine gurur yerine, acıma duygusu veriyorsa.
görev iptal edilsin kardeşim.
o asker; onlarca Mehmetçik içerisinden seçilip oraya gelmiş. Görevini gururla yerine getirmeye çalışıyor,
iki yelpaze sallanmasına, mendille terinin alınmasına ihtiyacı yok.
Onun tek ihtiyacı, ziyaretçilerin gözlerindeki hayranlık ve gururu görebilmek.
