aslanlı yol denilen anıtkabire gidilen yolda bilen bilir, dizilen taşların arasındaki mesafe fazladır ve bu mesafenin fazlalığı yüzünden insanlar taşlara takılıp düşmeleri son derece normaldir. bunun sebebi yere bakmamanızdır. anıtkabire gidiyorsanız yere bakmak zorundasınız, zorunda bırakılacak bir yol yapmışlar çünkü.
anıtkabirin içinde ise atatürkün büyük bir resmi ve o resmin önüne geçip atatürkün elini tutup fotoğraf çektiren bir sürü insan vardı, bu insanların yanı sıra taziye defteri denilen bir saçmalıkta var, ulan oraya bir şey yazsan ne olacak yazmasan ne olacak. yazılanlar da atam seni seviyorum, ölmedin ölemezsin tarzında şeyler.
sonuç olarak; zorunluluk yüzünden gittiğim, aslanı yol denilen yolda zorunlu olarak başımı öne eğip saygı gösterdiğim bir yere, zorunlu olmadıkça bir daha uğramam.
Herkesin gidip görmesi gerek yer. Ayrı bir duygusal orası. Tabi gitme imkanım olmadı ama internette görünce bile etkiliyor beni şahsen. En kısa zamanda gitmeyi planlıyorum.
Anıtkabir'e ilk gittiğim Zaman altı yaşındaydım. O an ki heyecanım hala aklımda. Akşam Erken uyurdum hemen sabah oluverirdi. sabahta kalktığım gibi hazırlanıp giderdim belki heyecanım yolda geçerdi. Ama düşündüğüm gibi olmadı. Askerlerin nöbet değişimi diye bir ses duydum korkuyla karışık heyecanım daha da artmıştı. Neydi bu nöbet değişimi? Ne olacaktı? Evet işte askerler göründü. Gördüğüm gibi elimi alnıma götürüp Bi selam vermiştim. ilerliyorduk Aslan'lı yolu da geçmiştik. Askerler hiç kıpırdamaz demişti annem gerçekten hiç hareket etmiyorlardı. Epey merdiven vardı. Bi koşu çabucak çıktım merdivenleri kuzenimi de geride bırakmıştım. Kalbim sanki Boğaz'ımda atıyordu. Ve ATA'mın huzurundaydım. ilk öğrendim duam inna ataynayı okuyup ellerimi yüzüme sürdüm. Baş parmağımı kıvırıp geriye kalan dört parmağımla bir selam da ATA'ya verdim. 5 yıl sonra tekrar gittiğimde aynı heyecanı yine yaşadım. 45 te olsam 65 te olsam o heyecan benden hiç gitmez.
1- Ecyad Kalesi'nin yıkılmasını umursamayn dış mihrakların tohumu olmaya meraklı,dedesi jony sins olmadı diye isyan edenılerin huzurunu kaçıran yapı. 2 - Kurtuluş şavaşı günlerini yaşamamış ninesi, dedesi olanların saygı göstermeyeceği yapı 3- O yapı kemalistlere ait değil, tüm türkiye'ye aittir. 4- Cumhuriyet'in simgesi değildir. Simgemiz Bayrak, Meclisimiz ve istiklal Marşımızdır. O kadarda abartmak Atatürk'e ve amacına hakarettir bence.
aha da yedin taşı susak kafana a enik!.. artık kuyruğunu toplar, viyaklaya viyaklaya kaçarsın! orospu çocuğu abilerine selamımı söyle, kendileri gelsinler, onların da ağzının tavanına salıncak kurup, sallana sallana...
ülke için neler yapmış bir adamın anıtkabri için köpek gibi söylenen şakirtler. acaba şehzadelerinin gemiciklerini ya da 11 milyar dolara mal olan saray için neden seslerini çıkarmıyorlar.
Ata' mızın kabridir.
Bugün, tüm benliğimle orda olmak istediğim, minnetimi ve dualarımı, orada bulunan binlerce güzel ve vefalı insanla göstermek istediğim yerdir.
O güzel insanların yanında, aydınlık yarınlara olan inancımın tazeleneceği yerdir.
Gurbette olmak ne acı...
https://galeri.uludagsozluk.com/r/1229928/+
Ne zaman gitsem Atatürk'ü görmüş gibi hissederim kendimi ve birkaç gün kalır üzerimde bu his. Dün yine görüştük, bu kez yalnız da değildim üstelik. Hani her zaman değerlidir benim için Anıtkabir, ama sanırım 6 Kasım'da birkaç kat daha değerlendi. Artık güzel bir anım var. Bu arada 21 numaralı Huş ağacı bir harika.
