--spoiler--
31 aralık 2005. bir kış günü idi. ak Saray'ın önüne gidip kuranı açtım ve okumaya çalıştım. bir anda etrafımı korumalar sardı ve burada kuran okuyamazsın dediler. Üzerime atladılar. ne yapacağımı şaşırdım. kuranı sıkı sıkı tutarak allaha sığındım. onlar da aynısını yapmışlardı. allaha sığınıp allah ne verdiyse acımadan vuruyorlardı. Bir an yerden yükseldiğimi hissettim. allah beni kurtarıyor dedim ki yanılmışım. iri yarı koruma nasıl vurduysa yerden bir metre yükselmişim. Ne kadar dayak yediğimi hatırlamıyorum. Tepeme vuran güneşle uyandığımızda Eskişehir yolunda yol kenarında uzanır halde buldum kendimi. kuranım yanımda idi çok şükür. Hazır bu kadar gelmişken Eskişehir'e gideyim diyerek Eskişehir'e gittim. şimdi 10 yıldır burada yaşıyorum. Bir evim bir arabam var. Eskişehirde yaşayan, porsuk çayı yanında benimle beraber kahve içecek taliplerimi arıyorum.
--spoiler--
neyse işin şakası bi yana, doğru olduğuna inanmadığım yasaktır. askerde sahura bile ters kalan uygulamalar vardır. askerde dinle er o kadar karışmazdı mesela benim zamanımda.gerçi iftar ederken ezan beklenirdi ama herkes oruç tutacak kaidesi yoktu. aynı şekilde, dövlet başkanı cenazelerinde de askeri selam vardır ama dua okunmaz. sanmıyorum bunun yasak olduğu.
Yasin kaçar diye bir kişi 90 lı yılların sonunda Anıtkabir'de Kur'an okuma girişiminde bulunmuştu ve tekme tokat göz altına alınmıştı.
Hem Mustafa Kemal in kuranla islamla arası pek iyi değildi demem o ki boş yere Kur'an okuyup ulu önderi rahatsız etmeyin.
