antidepresanlar bağımlılık yapmazlar. psikolojiyede oldukça faydalıdır lakin. diyabet ve damar tıkanıklığı riskini arttırdığı için mümkün olduğunca az kullanılmalıdır. onun dışında kalıcı bir zararı yoktur.
şeker hastalığı yapar ve kanın pıhtılaşmasını sağlayarak kalp krizi ve felç gibi hastalıklara davetiye çıkaran ilaç türü. bütün antidepresanların üzerine açıkça yazıyorlar.
11 senedir kullanıyorum zaman zaman bıraktığım oldu ssri grubu antidepresanlar güvenlidir bağımlılık yapmaz doktorların zaten ilk tercihidir bunlara örnek;
Lustral
Paxil/paxera
Cipralex
Prozac
Cipram
sadece bırakırken yavaş yavaş doz azaltılarak bırakılır ki çekilme sendromu( yoksunluk) yapmasın.
Bu ilaçları gerçekten ihtiyacınız varsa kullanın sevgilimden ayrıldım bunalımdayım,kimse beni sevmiyor gibi dert sandığınız geçici durumlar için kullanmayın gündelik hayatınızı sürdüremeyecek durumda iseniz ve bu durum en az 3 aydır sürmekteyse doktor yardımı almanız gerekmekte.alternatif çözümler fayda etmez melisa çayı içerek anksiyeteyi ya da panik atağı depresyonu anlatamazsınız önce bunun ayırdına varın yardım almanız gerekiyorsa doktora başvurun kocakarı ilaçları ya da sacmasapan telkinler hiç bir işe yaramiyacaktir.
Edit:yukarıda bahsetmiş olduğum ssri grubu hiçbir antidepresan şeker hastalığı kalp krizi ve ya felç yapmaz prospektusundede öyle bir ibare yoktur .
bir çok psikiyatrik rahatsızlık için kullanılabilen ilaç grubudur. mesela depresyon gibi. bazen gereksiz olur, bazen kötünün iyisi olur, bazense kaçınılmaz olur. iyileştirir mi? her zaman değil ama çoğu zaman demek daha doğru bir yaklaşım olur.
Kimseyle hiçbir konuda yarış halinde değilim. Kimseden akıllı, kimseden güzel ya da iyi olma gibi bi iddiam yok. Kimse için en değilim. Daha değilim. Devasa ve sonsuz iddiasızım. Tek isteğim mutlu olmak buna rağmen insanların sürekli bana dayattığı sorumluluklar ve beklentiler yüzünden mutlu bile olamıyorum. Sanırım yakın zamanda bende bir antidepresan kullanıcısı olacağım.
Ah, ne tatlı sözler hazırladım kim bilir kaç aydır
Kimse seni dinlemiyorken konuşmak kolaydır
Kafamda durmadan bağırıp çağıran bir yabancının sesi
Yüzümde kocaman, yalandan bir antidepresan gülümsemesi
Böyle gitme n'olur, böyle gitme n'olur
Biraz yanımda otur, diyemedim
Başımı yaslasaydım omzuna, ağlasaydım
Öpüp koklasaydım, yapamadım
Böyle gitme n'olur, böyle gitme n'olur
Biraz yanımda otur diyemedim
Başımı yaslasaydım omzuna, ağlasaydım
Öpüp koklasaydım, yapamadım
Yapmadım, utandım
Sen bana bakma parçalı bulutluyum, sen mutluysan ben mutluyum
Eski iyi bir dostum yalnızca bu gece, nasıl olsa
Kafamda durmadan bağırıp çağıran bir yabancının sesi
Yüzümde kocaman, yalandan bir antidepresan gülümsemesi
Böyle gitme n'olur, böyle gitme n'olur
Biraz yanımda otur diyemedim
Başımı yaslasaydım omzuna, ağlasaydım
Öpüp koklasaydım, yapamadım
Böyle gitme n'olur, böyle gitme n'olur
Biraz yanımda otur diyemedim
Başımı yaslasaydım omzuna, ağlasaydım
Öpüp koklasaydım, yapamadım
Yapmadım, utandım
Her canın yandığında ara derdim yine beni
Yapabilseydim gözyaşlarını yine silerdim, diyemedim
Böyle gitme n'olur, böyle gitme n'olur
Biraz yanımda otur diyemedim
Başımı yaslasaydım omzuna, ağlasaydım
Öpüp koklasaydım, yapamadım
Böyle gitme n'olur, böyle gitme n'olur
Biraz yanımda otur diyemedim
Başımı yaslasaydım omzuna, ağlasaydım
Öpüp koklasaydım, yapamadım
Yapmadım, utandım
ikinci entrim olacak ama cidden anlamıyorum; mümkün olabilecek her türlü kötü alışkanlığa zaafı olan birisi olarak ben buna bugüne kadar nasıl bulaşmadım, şaşkınlıkla takdir ediyorum kendimi. niye bu kadar yaygın lan. keyfsiz olmak o kadar mı katlanılamaz birşey. bekleyince geçiyor anasını satim. kullanmayın şu bokları.
