1981 de kurulan amerikan thrash metal grubu. fena matrak ve acı koyan eleştirel sözlere sahip şarkıları bulunmaktadır. 80 lerin en popüler gruplarından birisi olmuşlardır. metallica, slayer ve megadeth ile beraber; muhteşem dörtlüyü tamamlayan bir gruptur. public enemy ile düet yaptıkları bring the noise, anti-social ve madhouse gaz parçalarıdır. sürekli giden gelen elemanlarına karşın, grubun kemik yapısını; ritim gitarist scott ian oluşturmaktadır. kendisi aynı zamanda, grubun kurucusudur. 90 larda dağılan grup; 2005 yılında, yoğun istek üzerine tekrar bir araya gelir.
kaliteli entry leri ile sözlüğün gelişimine katkıda bulunmakla kalmayıp bölümünde fire vermeme başarısını gösterip takdir edip saygı duyduğum suserdir...
Güzel olan her şeye,
bir gün biter gözüyle
bakar ya insan,
işte o asla bitmezdi,
bitemezdi,
gidemezdi.
Sonuna kadar çalınmış
coşkulu 1 ıslıktı.
Nefesin kesilmez,
yarım kalmazdı ıslık.
Çayını cam bardakta,
rengini görerek içmek gibi
huzur verirdi insana.
işte o çayın rengi gibi
berraktı,
cam gibi temiz.
Otoritesini sarsmamak için,
çocuklarını ulu orta sevmeyen,
geceleri gizlice
onların odasına girip,
saçlarını okşayan
babalara hiç benzemezdi.
Onlar gibi
saklamazdı duygusunu.
Sevmekse sevmek,
nefretse nefret.
O öyle bir yıldızdı ki,
kaymasına gerek yoktu
dilek tutmak için.
caught in a mosh adlı parçasıyla beni benden alan thrash metal grubu.
ayrıca sonisphere 2010 festivali kapsamında Türkiyeye gelme ihtimalı olabilen gruptur.
joey belladonna dönemi enfestir. bi ara rap metal gibi zırvalıklara bulaşıp karizmayı çizdirdilerse de anthrax kardeşimizdir. sadece şu albüm bile saygı duymaya yeterdir:
eylül ayında çıkacak yeni albümleri worship music dört gözle beklenmektedir. bi ara vokal koltuğu iyice yalama olmuşsa da yeni albümde vokal joey belladonna'ya aittir. en azından şimdilik diyelim.
bir de bu gruba çok yavşak müzik yapıyor diye aklınca bok atan thrash metalcileri anlamıyorum. her yiğidin bir yoğurt yiğişi vardır abisi. şahsi fikrimi soracak olursanız şeytanlı büyülü, öldürmeli parçalamalı şarkı temalarının egemen olduğu thrash metal dünyasında böyle değişik sesleri dinlemek ayrı bi keyif. adamlar daha somut konulara yöeniliyorlar toplumsal sorunlar, günlük hayatın problemleri gibi. dolayısıyla bu da müziklerine yanısyor. yani daha somut konular işlendiği için slayer gibi gırtlak parçalamalı thrash değil de daha çok şarkı söylenen bir thrash metal dinliyoruz kendilerinden. (ha slayer'ında başım gözüm üstünde yeri vardır o ayrı) kısaca anthrax iyidir güzeldir hoştur.
dün yabancı bir kanalda* izlediğim bir belgeselde * öğrendiğimce; hipop-metal karıştırmak gibi muhteşem* bir fikri ilk icad eden gruptur.(public enemy ile birlikte)
Türevleri için (bkz: korn) (bkz: limp bizkit) (bkz: linkin park)
