anneyi üzmeden yapılıyorsa karşılıklı fikir alışverişidir. tartışmadan kasıt kavga olduğunda ise ceremesi hem vicdan azabı hem de anneden uzun süreli tavır olacaktır. *
yıllar sonra insanı en çok pişman edecek olan davranıştır. farklı şehirlerdeyken bile ölüm gelir onsuz olmak, nasıl bir şey ola acaba onunla hakikaten ayrılmak?
avazınız çıktığı kadar bağırdıktan sonra sessizlik olunca içinize bişey oturur ya hani. böyle gidip öpesiniz, sarılasınız gelir, gider yaparsınız da.. ben de yapıyorum öyle..
"-annem yaa gel öpücem
+hayır selin git, hep bağırıyosun bana
-ya özür dilerim ama yani işte vıdı vıdı vıdı
+yarın ben işteyken yerleri süpürüyosun, siliyosun.. alışveriş merkezine gidersen de haribo standından frambuazlı truf alıyosun."
ama karşılığında bu dialog geçtiğinden yapasım gelmiyo bi daha.. ah annem.
asla kalkışılmaması gereken işlerin başında gelir. haklı bile olsanız haksız çıkar üstüne bide büssürü seyden mahrum kalırsınız. üstüne bi de pişman olursunuz, üstüne bide...
sürekli ev hakkında anne direktifler vermektedir. bunun sonu gelmediği için çok can sıkıcı bir hal almıştır. sürekli bir emir komuta zinciri halinde dolapları yavaş kapat. gece gelince kapıyı kilitlemeyi unutma , yürürken halıları kaydırma , yatarken kombiyi kıs , akşam erken yat...*
kişide erken kalkmış zaten burnundan solumaktadır tam kahvaltıya oturmuşturki anne bulaşık yıkarken tepsinin altının karardığını fark eder ve tepsi sıcakken nereye koydun bunu böyle der.
e tabiki sinirli olan kişide alttan alarak nereye koyacağım bişey yapmadım der haklı olarak. sabahın köründe anne tepsiyi sıcakken biyere konmaması gerektiğini anlatmaya başlar ve işte o anda kişi çatalı masaya fırlatıp aniden mutfağı terk eder. annenin nerden buluyorsa hep yemek yerken bir tartışma konusu bulmasına hayret eder ve sinirden kıpkırmızı olur. anne tabiki yapılan bu saygısızlığa dayanamayarak kişinin yanına gelir ve tartışma başlar. akabinde sertleşir ve kişi anneye birşey yapamadığından odadaki sandalyeye tekme atmak sureti ile kırar ve hemen kendini dışarı atar.
ha kişi şuanda pişmanmıdır evet. lakin ne kadar suçludur tartışılır.
bu sabah aynen yaşanmıştır lan nerden çıktı bu başlık yine aklıma geldi..
eğer haklıysanız ve babanızdan da tırsan bir kişiyseniz yüklendikçe yüklenirsiniz annenize ve felaket bir tartışma olur. hayır haklı da olsanız insanın içi burkuluyor. 'lan ne yapsın ki kadın?' diyorsunuz. eve dönüp hemen sarılmak istersiniz annenize ama sarılamazsınız belkide. çünkü daha önce hiç sarılmamışsınızdır. garip gelir. yapmamış olmak, yapamamak...
