Geçmişe dönüp bakıyorum da annemle birşey yapmaktan hep kaçmışım. Gerizekalı biri olduğumu çok net anlıyorum. Şimdi bakıyorum, gözümün önünde yaşlanıyor. Bir gün gelecek gidecek. Aklıma geldikçe gidip öpüp sarılıyorum. Hayırdır diyor, "seviyorum kız seni" diyorum. Yüzünde tarifi mümkün olmayan bir tebessüm oluşuyor.
Anneyle özlem giderme saatlerinin başlangıcı olabilecek aktivitedir.
Birlikte özenle film seçilir, " yok yok istemem" dese de en büyüğünden mısır almaktır.
" ne dedi", " bu adam kim" gibi sorularını fısır fısır yanıtlamaktır.
Çıkışta, sıcak çikolata içmektir, size minnet ve sevgiyle bakan gözlerini seyrederek, filmi konuşmaktır, irdelemektir.
Oyuncuları çekiştirip, sevimli dedikodular yapıp, kıkırdamaktır.
Anne candır!
herkesin başaramayacağı, zevk alamayacağı olaydır. bazı kompleksli insanlar aileleriyle gezmek istemez. halbuki aile candır, kandır. arkadaş bir sürü ama anne tek. hayatında kaç kişi annesiyle sinemaya gidip eğlenme zevkine varmıştır? bunu yaşayana tebrikler.
Hep yaptigimdir sevgilimle ergenken giderdim annemle daha zevkli. Sinemaya gitmeye bayilirim benim kadar seven bi sevgili bulursam olabilir. Erkeklere evde pc den led tv ye baglamak daha cazip geliyor...
