Hayatımda en nefret ettiğim şey. Bi kere giyip atıcağı hiçbi yerde giyemeceği şeyleri alıp duruyo sırf almış olmak için para harcamak için alıyo.
Aynısını ben yapsam beni babama fişfikler para kolay kazanılmıyo der.
asla tekrar edilmemesi gereken eylemdir. Ben bunu bugün anladim ne yazik ki. Bütün gün evdesin gel bir cikip dolasalim diyerek annem beni aldi alisvrise götürdü. Sirasiyla avm deki magazalari dolastik. Ne halde oldugumu az cok tahmin edersiniz.
B: Anne ne alacaksak alalim ya niye bütün magazalari dolasip duruyoruz?
A: fena mi bakiyoruz iste belki daha güzel seyler vardir.
B: bize ne ya ne var ne yoktan. Piyasa arastirmacisi miyiz biz. Valla ha yoruldum.
A: tamam tamam gel suraya da bakalim al bir seyler gidelim gec oldu zaten. ( bunu dedikten 4 saat sonra eve geldik. )
Bunun üzerine gidip baktik tabi. Begenip denedigim birkac parca seyin herbirini annem bir bahaneyle egale ederek kendi begendi seyleri denetmeye calisti.
a: Bak bak bu cok güzelmis hadi bi dene.
B: Anneeggh renge bak ya pembe giymem ben onu
a: neden nesi var iste cok güzel giy.
B: Hayir ben begenmedim. Ben bunu alicam ya bu güzel.
A: o ne öyle dümdüz hicbir özelligi yokü
b: anne t shirt iste ne özelligi olacak konussun mu istiyorsun napsin özellik ne?
A: ben karismam ne istiyorsan al hadi cabuk baban bekliyor.
Bu dakikadan sonra mavi ekrana gectim ben.
insan aklına yeni intihar türleri getiren eylemdir. fenalık gelir insana,
çarşıda küçük bir esnaftan alışveriş yapıyoruz. orta yaşlı bir kadın kendi halinde küçük dükkanı. her türlü şey var. neci olduğunu zaten tanımlayamıyorum. bebeler için lazımlık bile vardı. annemin sık gittiği yermiş sonradan anladım. parça parça eşya alıyor.
- şu ne kadar?
- 22 lira abla,
- aa olur mu bak o kadar alışveriş yapıyoruz. bana 20 lira.
- canın sağolsun senin.
- peki ya bu ne kadar, 31 lira
- 30 lira bana
..... diye devam eden alışveriş
sorun yok bu kadınların kanında var. ben sadece izliyorum. alışveriş bitti toplam hesaplanacak. sözlük olay olalı belki 5 sene oldu ama hafızamdan silinmiyor. tutar hala aklımda. 320 lira tutmuştu aldıklarımız. ama annem hızını almış durdurabilir misin?
- e hadi yuvarlayalım 300 olsun. bak yıllardır geliyoruz buraya.
o an ip koptu bende, mağaza sahibine laf bırakmadan.
- insaf be anne insaf. zaten mal başına 2 - 3 lira indirim yaptın, bir de toplamda bu indirim de ne oluyor. abartma istersen
annem tüm sevimliliyle kadına dönüp
- bak görüyor musun evlat dediğin annesinin yanında olur, bizimkisi neler diyor
mağaza sahibi bana teşekkür ediyor ve anneme benim haklı olduğumu söylüyor. pazarlık olur indirim olur, sık gittiğin müşteriye daha toleranslı olursun ama indirim üzerinden indirim. bir tek kadınlarda var bu. böyle pazarlama tekniğini ilk defa gördüm. 320 lirayı ödedik çıktık tabi eve gidince o yirmi lira benden çıktı. iddialara göre ben olmasaydı 300 liraya alacaktı malları. kadın çenesi duymayım diye parayı verdim sustum. kadın yazar arkadaşlar insafa gelin.
annenin yarı yolda yorulup hadi eve dönelim yada biraz oturalımmı şeklinde hız kesmesiyle sinire dokunur fakat hiç birşey diyememe sonucunu doğurur. anneyle herşey yapılır alış veriş asla.
