an itibariyle duygusallaşmamı sağmalamış, gözlerimi yaşartmış başlıktır... ama tek dua'm evlat acısı çekmemesi, sırf bu yüzden ben onun acısını seve seve çekerim. bu arada ağlamak üzereyim burnumun kemikleri sızlayıp nefesim tıkanıyor...
küçücük çocukken bile küçücük yüreğini korkutan acıtan korku. büyürsün ama kalbin bu korkuyu ne zaman hissetse küçücükkenki gibi çocukça kanat çırpar, yavru kuş kalbi gibi. kendini yuvadan uçması için atılan yavru kuş gibi sahipsiz hissedersin, annene bir daha sığınıp onun kokusunu duyamayacakmışsın, ölecekmişsin gibi hissettirir.
çocukken annem evde olmadığında giysi dolabını açar annemin kazaklarını koklardım, bir daha göremezsem diye düşündüğümde ruhum acırdı. kaç yaşında insan oldum ne zaman yanımda değilse, arasam ulaşamasam aynı stresi yaşıyorum.
en kötü korkudur. hele ki babanız da ölmüşse.
ben şimdi on altı yaşımdayım. babam 3 yıl önce kalp krizinden öldü. şimdi de annem bel fıtığından ameliyat olacak. ya uyanamazsa diye çok korkuyorum. zaten bir de annem bana bir şey olursa size kim bakar dedi, iyce üzüldüm. kısa bir süre içinde ameliyat olmazsa felç de olabilirmiş. ona bir şey olursa diye çok korkuyorum. hep ağlamak istiyorum ama kendimi tutuyorum. *** hep dua ediyorum ama yine de çok korkuyorum. onu kaybedersem çıldırırım herhalde, hem de bu kadar erken.
en iyisi anneyle aynı anda ölmek. ne o üzülür ne siz üzülürsünüz.
anneniz gözünüzün önünde yavaş yavaş eriyorken, küçük kardeşinizin 'abi annem ölecek mi?' sorusuyla bi kere daha kahrolup hastanenin ortasında yaşadığın onca acıya küfür etmek... kısacası hayattaki en kötü duyguyu alın bildiğiniz en büyük sayıyla çarpın, yanından bile geçmez.
özellikle ölümle daha önce tanışmışsanız başınıza dert olan korkudur. bir türlü geçmez, geceleri lütfen onu koru diye dua etmeyi bir alışkanlık haline getirmenize sebep olur. allah kimseye yaşatmasın.
belli bir yaş geçmeye başlayınca annede çeşitli hastalıklarında (bkz: hipertansiyon, romatizma, şeker) baş göstermesi sonucu ayyuka çıkan korkudur. ya bütün hastalıklar mı tek bir insanı bulur diye beni kahreden korkudan tir tir titreten durumdur. evet sevgili sözlük 25 yaşında adamım 10 yaşında çocuk gibi korkuyorum ona bir şey olacak diye.
hiiç ölmesini beklemediğiniz, o korkuya asla kapılmadığınız bir zaman dilimi içinde kaybettiğinizde yerini, kardeşi, teyzeyikaybetme korkusunun alacağı korku çeşididir.
(bkz: yazarların annelerine yazdıkları yazılar/#15811969) allah hayatta olanlara uzun ömür versin, buradan göçüp giden tüm anneleri de nurlar içinde yatırsın.
Herhangi bir hastalık olmadan sağlık belirtileri normal seyretirken dahi ayyuka çıkan duygu yoğunluğu bazen uyku tutmaz gözünü, göğsüne bir yumru oturur, hayal edersin o kadar berbat bir duygu ki kelimeler kifayetsiz bir gün ölümü tadacağız fakat allah her anneye uzun ömürler versin.
şu başlığı gördüğüm an gözlerimden akan yaşlara engel olamadım.
ona her sarıldığımda yaşadığım korkudur bu. o görmeden omzunda bir iki yaş dökerim gözlerimden.
gün geçtikçe gözlerimin önünde yaşlandığına tanık olmak ciğerlerimi parçalıyor.
ölüm haktır. rabbim acısını gösterirse eğer, bizlere sabır ihsan eylesin. annesi hayatta olanların annelerine sağlıklı uzun ömürler versin, annesi hayatta olmayanların annelerinin mekanlarını cennet eylesin. ahiret yurdunda bizlere kavuşmayı nasip etsin.
hepinizden çokça özür diliyorum. acısını tazelediğim olduysa hakkını helal etsin.
