ilk olarak hiçbir şey almayı düşünmeyen birisi için daha zordur. ancak annenin bir beklenti içinde olduğu görüldüğünde dışarı çıkıp hediye bakılır. nedense hediyelik eşya ve kıyafetlerin fiyatında bir uçuş vardır. her dükkanda da aynı söz " siz beğenin fiyatta yardımcı oluruz." yalandır. en sonunda yine kazık bir fiyata güzel bir hediye alınır ancak söylenmeden de edilmez:
nereden çıktı bu anneler günü?
alınabilecek en berbat hediye, bir mutfak aleti ya da ev işlerini kolaylaştıran diğer aletlerdir. çünkü bunlar anneye alınmış hediyeler değildir aslında. bunlar yine kendi bencilliğimize hizmeti kolaylaştıracak aslında bizi memnun etmekte kullanılacak dolaylı olarak da kendimizie aldığımız hediyelerdir. bir hediye alınacaksa, o hediye anneye özel olmalıdır.
kapitalizmin oyunu kısaca. en büyük hediyeler maddiyatla ölçülmez sadece araçtır. çok pahalı bir hediyeden daha etkili bir şeyler yapılabilir manevi yönden.
aslında annelerin kalplerindeki şefkatten dolayı umurlarında olmayan hediyelerin, seçilmesi sorunudur. çoğu zaman en güzel hediye çocuğun annesinin yanağına bir öpücük kondurmasıdır.paha biçilmezdir.
