benimdir efem mutluyumdur, ama bu duskunlugun tek olumsuz yani vardir ki o da annem vefat ettiginde derbeder olacagimdir. (ve dogruyu soylemek gerekirse hic hazir degilim ve asla da olamiyacagim)
bi boka yaramayan şeydir. ama siz yine de düşkün olun çünkü kaybedince her türlü pişman oluyorsunuz. giden geri gelmiyor. annelerinizi sevin onları öpün koklayın. gözlerinin en içine bakın çünkü yarın bunları yapmak için çok geç olabilir. çok istemenize rağmen yapamaya bilirsiniz. bunun pişmanlığını yaşayan biri olarak söylüyorum. beni dinle sözlük.
gayet normaldir aslında. geçenlerde bir yerde okumuştum, annesine düşkün erkek, dışarıya açılamazmış, sözünden çıkmazmış, kendinden kopamazmış, ilişkilerinde sorun çıkarmış annesine çok düşkün olduğu içinde bilmem ne. ne yapalım yani anamızı sevmeyelim mi o zaman. düşkün olmaktan kasıt, annem ne der diye, kendi başına karar alamamak değildir ki. hürmetini saygını sevgini esirgememektir sadece. ana kuzusu olmak ile anneye düşkün olmak farklı şeylerdir. hem bahsettiğimiz konu anne, gocunacak bir şey olmamalı. erkek için de, kız için de.
