anneye bağırdıktan sonraki pişmanlık duygusu

entry4 galeri0
    1.
  1. anne ile girilen gereksiz bir tartışmanın akabinde yine gereksiz biçimde bağırarak anneyi üzmek ve tartışma bitiminde bu üzüntüye şahit olmaktan kaynaklanan bir pişmanlık duygusudur.

    her ne kadar anneye saygılı bir evlat olunsa da ara sıra iş stresi veya herhangi bir olayın hararetiyle olur olmaz ses yükseltilir. halbuki kadıncağız senin için, üzülmemen için o an yumuşatma eylemine girişmiştir fakat bu senin için bir bıkkınlık göstergesi olarak gözükür. sorar, ''aç mısın oğlum? bak sabahta yemedin. bişeyler hazırlıyayım mı?''. normal bir anne sorusudur. sen ne kadar onu umursamıyor olsanda o günlük ihtiyacını merak edip sana sorar.. ama biz hödük evlatlar bu soru üzerine ne deriz? ''anne! kaç kere diyecem tokum diye ya... hazırlama birşey, rahat bırak yeter...''. kadıncağız yine(!) gülümseyerek ''peki evladım, sen nasıl istersen. akşam getiririm ben odana birşeyler'' der... yine, yine, yine o bir annenin yapması gerekeni yapar. bizim en öküz olduğumuz durumlarda bile alttan alır. karşılıksız seven tek kadındır çünkü. kıymetini her zaman anlayamayız. tırnağı gibiyizdir, acıtamaz çünkü kendi canıda yanar. bizim üstümüze düştüğü kadar biz onun üstüne hiç bir zaman düşmemişizdir belli bir yaşa gelene kadar hatta baba veya anne olana kadar o kadını anlayamayız. ömür boyu o kadını sırtımızda taşıyıp ayaklarını yere değdirmesek bile borcunu ödeyemiyecekken bir de o kadına bağırırız ya... işte bu çok koyar. şimdi koymasa bile öbür tarafta zaten koyucak.

    keşke bağırmasaydımlarla geçip gidecek hayat. önemli olan o daha bu kahpe dünyadan göç etmeden el bebek gül bebek davranmak. sonra zaten hergün duvarlara bakıp ağlıycaksın lan, başka annen mi var sanki... bağırma! sus otur yerinde getirsin işte yemeğini hatta o getirmesin sen kendin hazırla. o açsa sen yap yemeğini...
    1 ...
  2. 2.
  3. iğrenç bir duygudur.

    kolay kolayda geçmez. içini kemirir. belki haklısındır ama hiç fark etmez.

    özür dilemeninde bir faydası yoktur, kesinlikle geçmez.

    kendini onun için bir şey yapmak zorunda hissedersin.

    ne bilim sofraya, bulaşığa yardım edersin olmadı perdelerini takarsın falan filan yinede geçmez.

    hele ki annen bunu fark ederse resmi anlanmda sıçtın demektir.
    0 ...
  4. 3.
  5. çok pis bir duygudur.

    eğer karşılıklı bağrışılıyorsa pek hissedilmez ama ; sizin bağırmanız haddini aştı ve anneyi kırdıysa; incitip üzdüyse; aman tanrımdır.

    napsam da affettirsem kendimi diye, o soğuk havadan hemen çıkıp ortamı ısıtacak sözler söylemeye çalışırsınız genelde bişey de söyleyemezsiniz. ama annedir o bi süre sonra kendi kendine gelir ortamı ısıtır.
    0 ...
  6. 4.
  7. keşke ölsem, yok olsam, yerin dibine girsem dedirten ve dünyanın en pasaklı, en sümüklü, en kötü saç tıraşlı duygusudur.

    sonrasında; canımın içi diye koklamak, elini öpmek şeklinde de dünyanın en harika duygusuna sebebiyet verir.

    ne diyeyim anne sana. aşk bile yaşatamaz bu dengesiz duyguyu. nasıl bir sevgidir bu?

    (bkz: terli terli oturuyor bak gene)
    0 ...
© 2025 uludağ sözlük